Yapyalnızım...
Etrafımda yok senden bir iz...
Odam sessiz...
Dışarda yağan kar sessiz...
Bu geceler dayanılır gibi değil ki...
Ey şimdi bu satırları okuyan bil ki:
Istıraplar yüz katlı kış gecelerinde...
Sen,beni asla,asla tanımayan,
bir su birikintisinin yanından geçercesine yanımdan
geçip giden,bir taşa basarcasına üstüme basan,
hep,ama hep yoluna devam eden ve beni sonsuz bir bekleyiş
içerisinde bırakan sen,kimsin ki benim için?
Mehmedim sevinin başlar yüksekte
Ölsekde sevinin eve dönsek de
Sanma bu tekerlek kalır tümsekte
Yarın,elbet bizim,elbet bizimdir!
Gün doğmuş,gün batmış,ebed bizimdir...