“Karadeniz
on beş kere açtı göğsünü,
on beş kere örtüldü.
onbeşlerin hepsi
bir komünist gibi öldü..”
Şiirinden kısacık bir parça da okumuş olsa, Suat genç adamın en azından ne hakkında yazdığını anladı.
Hiçbir şey sonsuza dek sürmez ve tam olarak kelimelere dökülmeseler bile herkes “elveda” der, bunun nedeni zulüm, korkaklık ya da kin beslemekten başka seçenekleri veya şansları olmamasıdır; bu “şartlar” meselesi değil “zaman” meselesidir.
“Bugünü yaşamak için önce geçmişin kefaretini ödememiz, onun hesabını görmemiz gerekir. Bu kefaret de ancak acı çekerek, olağanüstü, sürekli bir emekle ödenir…”