Serhan
@Sinefil
O ateş ki kalbimin içindedir
tutuşmuştur
günden güne artıyor.
Dövülmüş demir olsa dayanmaz buna
eriyecek yüreğim...
Adana
39 okur puanı
Nisan 2018 tarihinde katıldı
modern eğitimimizin cılız bir tekyanlılık olduğu izlenimi o denki perçinleşti bende. Dar dünyanın umut ve korkularına karşı gençliğin gözünü açmak kuşkusuz yerinde bir davranış ama, gençleri yaşama bu biçimde hazırlamayı yeterli bulmak çılgınlıktır yalnızca! Bu eğitimle gençler dünya gerçeklerine yüzeysel bir uyum sağlarlar; kendi özlerine, ruhun güçleri ne uyum sağlamaları gerektiği kimsenin aklından geçmez.
Sayfa 65
Kendimi öldürmek zorundayım, çünkü özgürlüğümün, özgür irademin en yüce dışavurumu bu: kendimi öldürmek.
" Tavşan yahnisi yapmak için tavşan olması gerekir. Tanrıya inanmak için de tanrı..."
Okur Takip Önerileri
Fakir bir şimal kilisesinde
Ve sen kocakarı
Ön safta solda diz çöküp yüzü eski
Bir kağıt gibi buruşuk olan
Seni temin ederim ki kilise kapısında
Oynayan torunun beş yaşında başı
Altın bir top gibi yuvarlak
dedesi Senin kocan
babası senin oğlun
Ve komşuların gibi kömür ocaklarında
Çalışacak hiçbir şeyi ümit etmemeyi öğrensin
Eylem ile özü yakalamak
Duyguları, oyunun koşullarında ve hayal gücünüz sayesinde bulabilirsiniz. Şunları kesinlikle anlamanız gerekiyor ki, ancak o koşullar içerisindeyseniz ve onları gerçekten yaşıyorsanız, sahnede sahici bir var oluşa sahip olabilirsiniz.
Sayfa 131
2/8
hayran hayran acıyor
gençliğime, halime
şu mavi gök, mavi deniz, uçan kuş
işe giden insanlar
ipimi çeken cellat.
seni de seviyorum
ipimi çeken cellat
biliyorum ekmeğin var
boynumdaki ilmikte.
Bir provokatör üstüne hiciv denemeleri
Bir düşün oğlum,
bir düşün ey yetimi Safa,
bir düşün ki, son defa
anlayabilesin:
Sen bu kavgada
bir nokta bile değil,
bir küçük, eğri virgül,
bir zavallı vesilesin !…
Bir provokatör üstüne hiciv denemeleri
“Ben sadece ölen babamdan ileri, doğacak çocuğumdan geriyim.
Ve bir kavganın adsız neferiyim.”
Rubailer 2/5
Ben, bir insan,
ben, Türk şairi komünist Nazım Hikmet ben,
tepeden tırnağa iman,
tepeden tırnağa kavga, hasret ve ümitten ibaret ben...
Evet, pazarcının kızıydı. ne var? Ayıp mı? Ayıpsa bile Allah değildi, kendi kendini kendisi yaratmamıştı.Kendi kendini yaratsa, alnına kaderlerin en parlağını yazar, pazarcının kızı değil, istanbullu büyük bir tüccar yada koca göbekli bir bankacının kızı olarak dünyaya gelirdi.
Sayfa 7
Artık yaşamak istemiyorum Olric. Onların istediği gibi yaşamak istemiyorum. Başım dönüyor Olric. Sabahtan beri hiçbir şey yemediniz efendimiz. Şimdi de içiyorsunuz. Onlar da içiyorlar Olric. Karşılarında oturan kızlara bir şeyler anlatıyorlar. Ben anlatmak, falan filan demek istemiyorum. Sonum geldi Olric.
