kitap okumaya başlayamayan ya da zar zor başlayan.. başladımıda bırakamayan.. ya da kitabın bırakmadığı.. zatı ben çelişkilerle dolu bir insan evladı..
İnsanevladının beynindeki kadın figürünü alıp parça pinçik ettikten sonra taşları yerine oturtan bir araştırma kitabı.. evet 'biraz' ateist bi kitap. inancım sarsılmadı ama kadının tarihsel yenilgisi beni sarstı..
"Çağlar boyunca baş tacı edilen, topluluk yaşamının temeli sayılan kadın, nasıl oldu da ataerkil değerlerin kölesi haline geldi? Erkek, tarihin hangi noktasında ve hangi dürtülerle kadını geri plana itti?"
"Nen var Zezé.?"
"Hiç. Şarkı söylüyordum."
"Şarkı mı söylüyordun?"
"Evet."
"Öyleyse ben sağır olmalıyım."
İnsanın içinden de şarkı söyleyebildiğini bilmiyor muydu yoksa? Bir şey demedim. Bilmiyorsa bunu ona öğretmeyecektim.
"- Hayır, hiç bir şeyden bahsetmiyorlar. Genellikle bir sürü araba veya giysi markası ya da yüzme havuzu firması sayıp, ne güzel diyorlar! Ama hepsi aynı şeyleri söylüyor ve kimse kimseden farklı bir şey söylemiyor.."
Keşke onun beynini alıp kuru temizlemeciye götürüp, ceplerini boşaltıp, buhara tuttuktan sonra, yeniden kolalayıp sabahleyin geri getirebilselerdi. Keşke...