Burcu Ünlü farklı konuları anlatıyor ama farklı konuları anlatırken öykülerinin beğenilmesi için bu farklılığa sığınmıyor.
İlk öyküden kitabın son öyküsüne kadar iyi işlenmiş bir üslup var bu eserde. Öyküleri okurken konu sizi sarıyor ama yazarın anlatımının kendisine de tutuluyorsunuz. Anlatımın lezzeti bazen konunun önüne bile geçiyor.
En sevdiğim öykü, kitaba adını veren Ben Yokmuşum Gibi öyküsü oldu. Bu öyküdeki bazı kahramanları başka öykülerde de kullanıyor Burcu Ünlü. Hatta bunu diğer öykülerdeki kahramanlarıyla da yapıyor.
İlk kitabına selam çaktığı yerlerde gülümseten bu eseri ben, ilk kitabından daha çok sevdim . Evet, yazar ilk kitabında da farklı toplumsal sorunları anlatmaktan geri durmuyordu. Ancak, bu eserde dili de olgunlaşmaya başlamış.
Yazarın okuduğu paylaştığı kitapları biliyoruz. Çevirmenliği ve editörlüğü de var. Bu açıdan okumayan yazarlarımızdan değil. Hal böyle olunca edebiyat serüveninin zekatını bu kitapta fazlasıyla vermiş.
