Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.11
Meryem Zengin
Meryem Zengin
@Talebegillerden_
17 okur puanı
Aralık 2021 tarihinde katıldı
Uzun zamandır okumak istediğim ama bunca övgü dolu yoruma rağmen beğenmeyeceğimi düşünerek geri çekildiğim bir seriydi. Oysaki sevmediğim kitap çok azdı. Neyse ilk kitabına başladım ve bitirdim. Bitirme işi bir anda olmadı ama okuduğum süreç harikaydı. Aklımda, dilimde hatta bazen rüyamdaydı yaşanan olaylar . Henüz ilk kitabı bitirdim ama diğer kitapları beğenmeyeceğimden de hiç şüphem yok. Her zaman geçerli olmasa da acıların insanı ne denli güçlendirebileceğini İnce Memed de gördüm. Harika bir karakter ve harika bir kitaptı . Dilerim böyle kalemler ardından çok yazılı eserler bıraksın.
Öncelikle kelimeleri toparlamakta zorluk çektiğimi belirtmeliyim. Kitap yorumu yaparken çok nadir karşılaştığım bir durum bu benim için.
Kitap 'tuğla' kitaplardan, bir hayli kalın yani . Ciltlerce kitap okumama rağmen hala da kalın kitaplar biraz gözümü korkutur. Bu da onlardandı ama başlamak için hiç güçlük çekmeden bir anda başladım. Lakin bir anda bitiremedim. Kitabın belirli bir konusu olmamasına rağmen akşama kadar kitaptan bahsedebilirim. Bir iç döküşün yahut çöküşün romanı. Arkadaşı intihar eden Turgut Özben'in dilinden okuyoruz. İç çekişlerini , bocalamalarını , saçmalamalarını , bir suçlu aramalarını okuyoruz. Lakin ne muntazam bir anlatıştır bu. Evet yedi yüz sayfa boyunca bunu okuyoruz , okurken duygu değiştiriyor ve çoğu zaman gözyaşları kendini salmamak için çırpınırken okuyoruz.
Ölümün yakıcı sıcaklığı ve dondurucu soğukluğunu , arkada kalanların çektiği ızdırap verici acıyı en içimde hisettim. Bazı duygular kelimelere dökülmez , burda da dökülmemiş zaten çağlamış adeta . Oğuz Atay o vakit kimi kaybetti , hangi acıyı/ ıstırabı duydu diye ölesiye merak ediyorum. Yaşamadan yazılmaz çünkü. Hayatta olsa onu bulmak için kapı kapı dolaşır ve kendi hikayesini anlattırırdım. Bu nasıl bir kalem tutmadır , bu nasıl bir acı çekmedir.
Kitap herkese hitap etmeyecektir hatta yarım bırakanlarla beğenenler yarışırlar . Lakin ben bayıldım! Dilime ve aklıma geldikçe bahsedecek ve çokça abartacağım ya da abartmayacağım zira en güzel kelimeler bile abartı olmaz.
Kitap, üçüncü dünya savaşında çocukları taşıyan bir uçağın bir adaya düşmesiyle başlıyor. Başlarda acaba 'Labirent' gibi mi olur dedim de , alakası yokmuş. Kitap sonuna dek kendini okutuyor. İlk yarısından sonra büyük bir dehşete kapılıyorsunuz.
Kitabı bitirince "Bu neydi?" dedim. Çünkü hem ucu açık bitti, hem de bazı olaylara açıklık getirilmedi. Ta ki son sözde Mina Urgan'ın kitap yorumunu okuyunca dek. Harika bir yorumdu. O yorumu okumamış olsaydım belki de kitabı sevmeyecektim. Lakin o yorumdan sonra her şey yerli yerine oturdu. Son olarak Mina Urgan'ın yorumundan bir alıntı bırakmayı da faydalı buluyorum;
"Sineklerin Tanrısı, İkinci Dünya Savaşı'ndan kısa bir süre sonra, bu savaşta yıllarca çarpışan insanların birbirlerine nasıl kıydıklarını kendi gözleriyle görüp, birçok umutlarını yitiren biri tarafından yazılmıştır."
Okur Takip Önerileri
Kitap konu bakımından olabildiğince sıradan ve sonu henüz başlangıcında tahmin edilebilir . Ağır olmamasına karşın pek akıcı değil açıkçası. Lakin kullanılan kelimeler , yazılan muhteşem cümleler kitabı bir seviyesinden on seviyesine çıkarıyor. Önsöz de başlıyor o harikuladelik. Okunmaya değer lakin harika bir kurgu beklenilmeksizin.
Benzetmeleriyle hayran olunacak, hayal gücü karşısında ağzımızın açık kalacağı bir kitap. Üç seri olması beni çok mutlu etti zira tek kitapla tadı ziyadesiyle damağımda kalabilirdi. ️
