"Madem ki bu dünya bile yok olacak bir gün, sevginin bitmesine insan neden üzülsün? Aşk mı kaderi kovalar kader mi aşkı? Daha kimseler çözemedi bu bilmeceyi."
Bir şey kaldı gecelerden birinde
Senden
Öncesinde bilinmemiş bir şey
Silinmez bir ses gibi giden
Kelimelerden büyük, kelimelerin içinde
Bir şey kaldı senden
Yaşamalar’ın arasında kaçamaklı...
İşte bu ellerimle yalnızım ,
Bu inanmazsan bak,
Bu saçlarımla,
Bu iyi giyimlerimle, paralarımla...
Sen varsın ya sen çoğu kez yetmiyorsun ,
Uzakta mısın sen misin söylemiyorsun ,
Bakışın mı eksik dudakların mı anlamıyorum...
Çok karışığım. Bir yanım olabildiğince huzursuz ve yorgun. Diğer yanım mucizelere ve düşlerin gerçek olabileceğine halen inanıyor ve heyecanını koruyor. Bu iki yan arasında ben, eziliyorum.