Tuba Ekin
@Tubaekin
127 okur puanı
Eylül 2019 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Bana bak , Peyami , ben en çok beni korumak isteyenlerden , rafta saklanacak bir mahlûk gibi beni sakınanlardan nefret ederim.Ben İzmir icin ne tüfek atabilirim ne de İzmir'in düşmanlarını at üstünde kovalayabilirim.Fakat İzmir yolunda gömleksiz , tütünsüz hatta ekmeksiz, kimsesiz ölenlerin hayatında biraz teselli olabilirim.Hastalıklarına bakarim, ölürlerken gözlerini bir kardeş gibi kaparım.Biraz da onların meşakkatini , yükünü ben taşırım.
Tehalükle atıldığım bu mektupların birincisi mektup kağıdına , diğerleri sarı talebe defterinden koparılmış kâğıtlara yazılmıştı.Bunlar Ayşe'ye ait evrakın çok kıymetli parçalarıdır.Bunları defterime aldıktan sonra hepsini gözümün önünde neferime yaktıracağım.Ta ki Gökçepınar'da yatanın yazılarına benden sonra hiçbir insan gözü bakmasın.
O önündeki iki gölgeye karanlığı delen gözleriyle bakıyor , arada hafif bir sesle konuşan Ahmet Rıfkı'nın atına Ayşe eğilip bir şey söylediğini gördüğü zaman ceketinin karanlıkta kabardığını görecek kadar kalbi attığını hissediyorum.
Sayfa 83Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Ah , sevgili ve ateşli İzmir! Seni Ayşe'de mi görüp ateşe gidiyoruz; yoksa Ayşe senin kızın olduğu için mi bizi yeşil İzmir'e kızıl kanlarımızı akıtarak sürüklüyor?
İhtilalin yaktığı ateş ortasında dövüşen , ölen , öldüren bir halk vardı ki , Ayşe onlardandı ve Ayşe yalnız onları biliyordu.Ben onu kızdırmak için derdim ki:
"Senin efelerin , zabitlerin , çetelerin kim oluyorlar ? Yüksek bir dimağın sevk ettiği iki bacak."
O hemen kızarır , "Bacak değil , arka kemiği ( Bel Kemiği ) derdi .Sevk eden kafadır; fakat ölen mizaç ve kalptir , Peyami kardeşim."
Sayfa 58Kitabı okudu
"Cemal! İhsan! Bak benim de iki bacağım koptu , kafam parçalandı.Bana karşı muhabbetinizde aşağı eğilen bir şey vardı.Niçin görmeden öldunüz? Ben de bu ezelî şeyler için , bayrak için , namus için parçalandım!"
Sayfa 29Kitabı okudu
Hiç olmazsa bir kere kırbaçla cezalandırmak gerek , Filip Filipoviç" dedi Zina öfkeyle. "Yoksa iyice şımaracak.Bakın galoşlarınıza ne yapmış.
-"Kimseyi cezalandırmak yok " dedi Filip Filipoviç heyecanla , bunu iyi yaz aklına!
İnsana da hayvana da yalnızca telkinle yaklaşılabilir..
Şunu anlayın ki , asıl korkunç olan artık köpek kalbi degil , insan kalbi taşıması.Yani doğada var olanlar arasında en rezilini.
Her şeyi yapacaksın da insanın içindeki , kıyamete kadar kalacak tek teline dokunmayacaksın, o da acıma teline.
Ben bu adamı gözümü kırpmadan öldürürüm , ama acıma telim bir tınlarsa bir sineği bile öldüremem.Hele savaş görmüşlerin acıma telleri o kadar gerilmiştir ki , bütün insanlıkları o telde toplanmıştır.
Ne uğruna uyandığımı , ne uğruna uykuya yattığımı bilmiyorum.Yaşamımı bir zamanlar devindiren maya yok artık; derin gecelerde beni uyanık tutan , sabahları beni uyandıran o uyarıcı çekicilik yitip gitti.
Savaşta insanlar birbirlerinin bitkin , yılmış , canından bıkmış yüzlerini görseler , Türklerin dediğin gibi, alimallah birbirlerine kurşun sıkamazlar.
Bir insan bir insanin yüzüne baka baka onu kolay öldüremez.Bir insanın bir insanı öldürmesi kendini öldürmesinden de zordur.