Zaman bana da bir nehir gibi geliyor. O nehirde yüzüyorum. Sular akıyor ama hangi damla arkamda, hangisi önümde; nehir mi daha hızlı akıyor, ben mi; su önüme mi geçiyor, arkamda mı kalıyor anlayamıyorum. Gerçek olan tek şey sonsuz bir akış.
Sahiden her şey saçma mı, hayatın hiçbir anlamı yok mu? Bence öyle! Yok, hiçbir şey yok. İnsanın biyolojik fonksiyonlarına aşırı bir anlam yükleme çabası içindeyiz. Çünkü hiçlik zor geliyor
“... kendi uçurumlarına yuvarlanan iki insan,biri ölümüne öfkeli,diğeri bilinçsiz,bu ölümcül kargaşadan farklı his ve duygularla büsbütün değişerek çıktılar.”
Sen,beni asla,asla tanımayan,bir su birikintisinin yanından geçercesine yanımdan geçip giden,bir taşa basarcasına üstüme basıp,hep,ama hep yoluna devam eden ve beni sonsuz bir bekleyiş içerisinde bırakan sen,kimsin ki benim için ?
“ Every time I looked up,you were there,watching me,following me,always in sight,boring into me with your eyes.You were the whole world to me,Blue,and I turned you into my death. ”