Ünzile Uludağ

Sabitlenmiş gönderi
‘Hatayı yapan cezasını çekmeli. Aksi takdirde hatayı alışkanlık haline getirir.’
Sayfa 144Kitabı okudu
Reklam
70 syf.
·
Puan vermedi
·
Beğendi
Feniçka
FeniçkaLou Andreas-Salomé
7.4/10 · 7,7bin okunma

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Ah, kalbim soğuktan, yalnızlıktan, etrafında kimselerin olmamasından nasıl da acıyor!
“Yarın öldüğümüz zaman birisi bize sorsa: ’ Dünyada neler gördünüz?’ dese heralde verecek cevap bulamayız. Koşmaktan görmeye vaktimiz olmuyor ki…”
Reklam
Bu sevmek midir be adaşım, bir kadını öpmek, onu istemek sevmek midir…
Sabahın aydınlığını göremiyordum artık, dünyayla arama karanlık bir perde gerilmişti.
Sayfa 243Kitabı okudu
Şimdi nerede o kadın… yüzünü tanıyamıyorum artık… benimle bir yabancı gibi konuşuyor ve benim hayatımı hiç düşünmüyor, ne hissettiğimi, ne düşündüğümü, acılarımı asla aklından geçirmiyor… yıllar geçtikçe bana o kadar yabancılaştı ki…
Sayfa 152Kitabı okudu
Zaten ben ne zaman yaşadım ki, ne zaman?.. kendim… kendim için ne zaman yaşadım?..
Sayfa 151Kitabı okudu
Şeytanın sakalından tek bir kıla bile dokunmamak gerekir, yoksa ansızın insanın gırtlağına sarılıverir.
Sayfa 123Kitabı okudu
Reklam
Dış dünyaya karşı tamamen körelip duyarsızlaşmış, kendi acısının içinde yitmişti. Bütün sözcüklerin ve tatlı okşamaların karşısında sağırdı.
İçinde büyüyen ve şekillenen duyumsamaların, ölmekte olan aşkının son titreyişlerinden başka bir şey olmadığını biliyordu.
Sessiz ve mutlu olmaktan başka bir şey istemiyordu; beklediği sadece bir ibadethaneye sığınır gibi sığınabileceği bolca huzurdu.
Resim