Vıldar Sevil
@Vildarr
21
7 okur puanı
Nisan 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
272 syf.
7/10 puan verdi
Köklerini kazıdınız. Evet, kesinlikle sizin tarzınız. Katlanmayı öğrenmek yerine tatsız olan her şeyin kökünü kazımak. Hangisi daha onurludur usumuzca, acımasız kaderin sapan taşlarına ve oklarına katlanmak mı, yoksa silah kuşanıp karşı koyarak son vermek mi dert yağmuruna... Ama siz bunların hiçbirini yapmıyorsunuz. Ne katlanıyor, ne de karşı koyuyorsunuz. Yalnızca sapan taşlarını ve oklarını siliyorsunuz yeryüzünden. Kolayına kaçıyorsunuz.
Sayfa 236Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Gökyüzü onlara çok uzak. İki dağın dorukları arasında bir parçası görülen bu seher vaktinin berrak gökyüzünü seyredebilmeleri için kafalarını kaldırmaları gerek.
Sayfa 39Kitabı okuyor
Kader daima, dışardan ruha temas etmeden çok önce kişinin ruhunda ve bedeninde dolaşmaya başlar. Kendinin farkına varmak, kendini savunmaktır ve çoğu zaman bu boşunadır. Ancak insan bütün bunları fark ettiğinde, zaten artık her şey için geç olmuş demektir.
Sayfa 5Kitabı okudu
Böyle durumlar insanın anladığı ya da anlamadığı şeylerdir. Belki de bunları yaşamak için insanın yanan bir yüreği olması gerekir.
Sayfa 100Kitabı okudu
İçimin derinliklerinde ve benliğimin bilinçaltında hâlâ o eski çocukluk hayalim yaşamaktaydı, belki de beni, yalnızca bir saatliğine bile olsa hâlâ yanına çağırabilirdin.
Sayfa 61Kitabı okudu
Ve senin bakışlarından anlıyordum: ruhunda ufacık da olsa bir iz bırakmadığımı, hayatından benimkine, bir örümcek ağı kadar incecik de olsa, hiçbir hatıranın uzanmadığını gösteren bu uyanış, gerçeklik uçurumuna ilk yuvarlanışımdı, kaderime ilişkin ilk farkındalığımdı.
Sayfa 41Kitabı okudu
Şimdi dünyada benim için artık sen varsın, sadece sen, benim hakkımda hiçbir şey bilmeyen sen, hiçbir şey umurunda olmayan biri gibi davranan veya her şeyi ve herkesi sayan sen. Sadece seni sevdim, beni hiç tanışmamış olan ve hep sevdiğim seni.
Sayfa 7Kitabı okudu