Yanaştım masumiyetinin kıyısına, dünya karanfil kokmaya başladı. Unuttuğum her tatlı an’ımı teker teker hatırlamaya başladım. Ölmeyi dilediğim yakarışlarım da bir su gibi akıp gitti. Benim suskunluğumdan arta kalan hiçbir şey bana küsmedi.
“Bugünkü düşüncelerin, yarınki manzaralarındır. Bugün yüreğinde taşıdıkların, hayatın sana sunacaklarının anahtarıdır. Sen ne dilersen, sana verilecek olan er ya da geç odur. Yeter ki nasıl bir varlık olduğunu ve gücünü unutma.”
“Bir kitabı okurken geçen iki saatin, ömrümün birçok senelerinden daha dolu, daha ehemmiyetli olduğunu fark edince insan hayatının ürkütücü hiçliğini düşünür ve yeis içinde kalırdım.”