"şimdi seni özledim desem vereceğin cevabı bilmiyorum. Ama çok özlüyorum anlatılır bi hal değil inan.yazamıyorum,arayamıyorum,sarılamıyorum. Fakat öyle özledim ki yer gök şahit..."
Bir yere yaklaşıyoruz
Kulağıma sesler geliyor
Bir gemi demir alıyor olmalı
Belki bir adam ölüyor
Ne biliyorsun
Belkide bir sona yaklaşıyoruz
Yum gözlerini
Her şeyi zamana bırak
Yum gözlerini
Nasılsa akşam olacak
Gönlümle baş başa düşündüm demin;
Artık bir sihirsiz nefes gibisin.
Şimdi tâ içinde bomboş kalbimin
Akisleri sönen bir ses gibisin.
Mâziye karışıp sevda yeminim,
Bir anda unuttum seni, eminim
Kalbimde kalbine yok bile kinim
Bence artık sen de herkes gibisin.
"Gülüp eğlenmeliydim
Su gibi akmalıydım şu yaşımda,
Oysa ağır ağır düşünüyorum geleceği...
Kaç gecem daha böyle huzursuz geçecek?
Beni felaketler değil düşünmek mahfedecek."
Ve biz şimdi...
Gözleri boşluğa sabitlenmiş bir anın...
Kulakları sesizlikte...
Ne bekleyen,ne beklenen...
Ne bekleyeni,ne bekleneni...
Durmuş bir saatin saygı duyulası metanetiyle...
"Susuyoruz".