Hüseyin Yildirim

‘Âşık’, ‘seven’ kişi değildir; aslında o, sevdiği kişinin mutlak sahibi olmayı amaçlar. Bütün isteği, tüm dünyayı o değerli malından soyutlamaktır. Altınları başında nöbet tutan ejderha kadar alçak ruhludur.
Reklam
Ey gönül haresi keder, insan kendinden ne kadar uzağa gider...
Ey bunalmış zaman. Çiçeksiz kapı. Ey iğde kokulu ana rahmi  Sen açtın can evimi sen kapadın Kalbimde kaderinin mührü  Ağzım gökyüzü Gittim ve geldim, söyledim ve sustum  Dünya bir gölgelikmiş* Doğan ve batan günden öğrendim... Sevgilim Önce ölümden, sonra senden doğdum ben.

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Nazlı buğday başakları, dua, bekleyiş Rüzgârları soyunmuş parmak sular Terli bir gökyüzü, can sıkıntısı, ağır zaman İçine bağıran bir adam Nereye büyüyeceğini bilmeyen çocuklar Etekleri yaz bahçesi bir kadın
Reklam
Reklam
135 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.