Barış YÜCEL
@Yucelbrs
İnstagram: yucelbrs
Sahaf Gezmek
8 okur puanı
Şubat 2018 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Evleneceğim kadın şuan kimin için üzülüyorsan üzülme allah seni daha beteri ile sınayacak...
Bazen öyle anlar olur ki en koyu siyah gözümüze şarap kırmızısı gelebilir ve hikâyemiz tam orada başlayabilir
"Bir ümidim yok. Bu sondu. Artık hiç bir şeyin değişmesine imkan yok, lüzum da yok."
Okur Takip Önerileri
“Ben iç dünyama dönüyorum. Orada hayal kırıklığına yer yok”
Sayfa 425Kitabı okuyacak
Bakışlarında kayboldum diyemem yalan olur.
Baktığı anda yok olurdum, titrerdim kendime gelebilmek için
İçim ürperirdi,
Gözleri renkli de değildi aslında koyuydu,
Bakışlarını bu kadar anlamlandıran içimdeki tutkuydu.
Tahir olmak da ayıp değil Zühre olmak da
hattâ sevda yüzünden ölmek de ayıp değil,
bütün iş Tahirle Zühre olabilmekte
yani yürekte.
Meselâ bir barikatta dövüşerek
meselâ kuzey kutbunu keşfe giderken
meselâ denerken damarlarında bir serumu ölmek ayıp olur mu?
Tahir olmak da ayıp değil Zühre olmak da
hattâ sevda yüzünden ölmek de ayıp değil.
Seversin dünyayı doludizgin
ama o bunun farkında değildir
ayrılmak istemezsin dünyadan
ama o senden ayrılacak
yani sen elmayı seviyorsun diye
elmanın da seni sevmesi şart mı?
Yani Tahiri Zühre sevmeseydi artık
yahut hiç sevmeseydi
Tahir ne kaybederdi Tahirliğinden?
Tahir olmak da ayıp değil Zühre olmak da
hattâ sevda yüzünden ölmek de ayıp değil. #nazimhikmet
Deniz uğur
Hafiften “kısık” sesli kadınlar vardır hani…
Bakışları derin.
Kendine özgü aurasıyla, ortaya çıktığında…
Kalabalığın arasında kolayca seçilen…
“Dönüp baktıran” kadınlar.
Ağlamasını, gülmesini…
Oturup kalkmasını izlemek…
Herhangi bir konuda rastgele anlattıklarını dinlemek keyiflidir…
Çevrelerine yaydıkları enerji farklıdır onların…
Ruhları
Bütün seslerin boğuk geldiği bir andı. Sesi hariç, bütün seslere sağır olmak istedim. O güne kadar hatırımda kalan, ezberlediğim bütün sesleri kökünden söküp, zifiri karanlığa atmak geçti içimden.
Ellerini yüzüme yaklaştırdı. Susturduğu bütün hisleri şimdi dile gelmişti. Parmakları inceydi, teni kumral, ruhu yorgun, gözleri dolu, saçları küt, ömrü
Barış YÜCEL tekrar paylaştı.
“Daha çok anlat” dedim.
“Hoşuna gidiyor mu?”
“Çok. Elimden gelse seninle sekiz yüz elli iki bin kilometre hiç durmadan konuşurdum.”
“Bu kadar yola nasıl benzin yetiştiririz?”
“Gider gibi yaparız.”
Barış YÜCEL tekrar paylaştı.
İnsanın zihni neyle meşgulse rüyasında onu görür. Hele içiniz rahat olmadı mı, gerçeğe ne kadar da uyar rüyalarımız!
Sayfa 63Kitabı okudu
Barış YÜCEL tekrar paylaştı.
Bir kitabı okurken geçen iki saatin, ömrümün birçok senelerinden daha dolu, daha ehemmiyetli olduğunu fark edince insan hayatının ürkütücü hiçliğini düşünür ve yeis içinde kalırdım.
Sayfa 86
Barış YÜCEL tekrar paylaştı.
Mesela neden senin odanda duran, sen sandalyende ya da çalışma masanda otururken, uzanırken, ya da uyurken, seni bütünüyle gören mutlu bir dolap değilim? Neden değilim?
Barış YÜCEL tekrar paylaştı.
Tesadüf seni önüme çıkarmasaydı, gene aynı şekilde, fakat her şeyden habersiz, yaşayıp gidecektim. Sen bana dünyada başka bir hayatın da mevcut olduğunu, benim bir de ruhum bulunduğunu öğrettin.
Sayfa 159Kitabı okudu