Bütün bu “varlığın!” İçinde yemek konusunda en büyük görev anneme düşüyordu. Hiçten her şeyi var etmek için savaş boyunca, oldukça yeni şeyler yapmayı denedi. Börekler yaptı, tatlılar yaptı, şekerler yaptı... Yani anlıyacağınız savaşta bizim “her şeyimiz” vardı.
Sanırım dünya da bunun farkındaydı, çünkü bizim mutfağı görüp “Bunlara yardım gerekmiyor,” demiş olabilirler. O yüzden yıllarca bizi unutmuş olmalılar.