Ben öylesine, bir beşer olarak yaşamanınbir kayıp olduğunu düşünüyorum. Yaşamak tazelenmek demektir. İnsanın hayattaki canlılığının nişanesi ahlakın, zekanın ve hatta imanın sürekli değişiyor olmasıdır. Zaman zaman artan ve azalan bir çizgide hareket ederiz. Ölüm insanın tazelenmesinin sonudur. Bir insan, bilinçli canlılık yaşamamışsa yani bilinçli inişler çıkışlar geçirmemiş,bilinçli döngülerden geçmemişse insanlıktan nasiplenmeden,dünyadan bir beşer olarak geçer. Nice topluluklar bu şekilde göçüp gitmiştir.
Sayfa 125 - İsmet ÖzelKitabı okudu
Bu yüzyılı öncekilerden ayıran şeyi bulduk sanırım. Nedir? İnsanın kendi zalimlik rekorunu kırmış olması. Yirminci yüzyılda ortaya çıkan kötülükler karşısında artık insanlığın kolektif akıl sağlığını koruyan ortak muhayyilesi işlemez hale gelmiştir. Bir nevi koruyucu bilinç altının iflası.
Sayfa 42Kitabı okudu
Dini bütün ile ahlaksızın her zaman doğal olarak birbirinin çekimine kapıldığı bir gerçektir; bunu teyit etmeniz için çevrenize bakmanız yeterlidir.
Sayfa 54Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Çünkü göremediklerimize karşı rahatlıkla zulmederiz; göremediklerimize karşı ahlaki sorumluluklarımızı harekete geçiremeyiz. Yani insan/yazar görünce idrak eder hikayeyi ve o artık hikayesini bildiğine zulmedemez. Hikayenin de hayatın da püf noktası budur. Eskilerin dediği gibi ,” ol hikâyat bundan ibaret”.
Sayfa 15Kitabı okudu
“Ah şu yalnızlık
Kemik gibi
Ne yana dönsen batar.”
Sayfa 100 - C. ZarifoğluKitabı okudu
Çünkü yazmak hür olmanın kağıda dökülmüş haliydi.
Sayfa 99Kitabı okudu
Büyük şüphe : Kaydedilmemiş bir hayat, yaşanmış sayılacak mıdır?
Sayfa 462Kitabı okudu
Ölüm bizim başımıza gelmez sanıyoruz, o kadar özeliz ki bize uğramaz kalabalıkta durursak bizi seçemez bizden sonrası için bir eser bırakırsan hükmü bize işlemez ona meydan okursak borusu bize ötmez. Bizim trajik iyimserliğimiz..
Sayfa 466Kitabı okudu
“Bilgi, bedende yaşayana kadar rivayettir “ denir. Daha fazla bilmek o bilgiyi kullanmayı beceremezsek bize sadece yük olur.
Sayfa 471Kitabı okudu
Dostluk tutunmaktır, hatırda tutmak ve hatır tutmaktır.Zor zamanda dosta vefa , insanlığımızın miyara vurulduğu bir ölçüdür.
Sayfa 331Kitabı okudu
David le Breton’un Yürümeye Övgü kitabında söylediği gibi “Yürümek ruh yetmezliği yaşamaktır,daha doğrusu ruh yetmezliği yaşayıp kendini dışarı atmaktır. Kendine katlanamadığın noktada kendinle barışmak için kendini yollara vurmaktır.”
Sayfa 157Kitabı okudu
Benim tek bildiğim, ülkelerin de Ickabog’lar gibi nezaket sayesinde iyileştirilebileceğidir,işte tam olarak bu sebeple Kornukopya krallığı sonsuza dek mutlu yaşadı.
Sayfa 282Kitabı okudu
Bir yetişkin olarak bir çocuk gibi acı çekmemiş miydi şimdiye kadar?..
Sayfa 121Kitabı okudu
Ölmedim hâlâ.. Yaşamaktayım.
Dinle bak: Vurmada nabzı ruhun!
Ah ! Aydınlıklardan uzaktayım,
Kafamda o dağılmayan sükûn.
Sayfa 169Kitabı okudu
Özgürlük sadece bir başka yoludur, kaybedecek hiçbir şeyinin kalmadığını söylemenin..
Sayfa 8Kitabı okudu
