.. Aklından yüz kızartıcı hiçbir şey geçmiyordu. Çünkü ölüm korkusu insanı insanlıktan çıkaran ne kadar mikrop varsa hepsini kolaylıkla öldürebilen en büyük antiseptiklerden biriydi.
İnsanlık ve merhamet, bu zavallı iki kelime birer sinekten başka bir şey değildi artık. Bunların hiçbiri demir üniformasını delip kalbine girecek kadar güçlü değildi...
Bütün insanlar sonu belirsiz bir infaza mâhkumdur...
Okur Takip Önerileri
"Umut, fakirin ekmeği denir ya... Umut hep içimizde taşıdığımız ama asla kıymetinin farkına varmadığımız bir mücevherdi"
"Kaybedilen en kıymetli eşyanın, servetin, her türlü dünya saadetinin acısı zamanla unutuluyor. Yalnız kaçırılan fırsatlar asla akıldan çıkmıyor ve her hatırlayışta insanın içini sızlatıyor. Bunun sebebi herhalde, 'Bu öyle olmayabilirdi!' düşüncesi."
