Hayatın bir felaketten sonra daima bir saadet verdiğini, o güzel darbımeselin söylediği gibi , ayın on beşi karanlıksa on beşinin mutlaka aydınlık olacağını bilmiyor değilim.
"Ölmekten mi korkuyorsunuz efendimiz? Bilmiyorum olric. Büyük bir karışıklık ve belirsizlik seziyorum. Yaşantılarıma verdiğim eski anlamlar birer birer kaçıyor. Yeni anlamlar veremiyorum kelimelere.
İnanarak dinlememizi güçleştiriyorlar. İnsan her sözü kuşkuyla karşılıyor artık. Gerçekle düş birbirine karışıyor, yalanın nerede bittiğini anlayamıyoruz. Tutunacak bir dalımız kalmıyor. Tutunamıyoruz.