Kimi eserler kurgusal bir bütünlükten ibaret değildir.Kurgunun çok daha ötesine taşır kendini ve kendisiyle birlikte yola çıkanları.
Nietzsche Agladığında, bazen bir terapist, bazen bir kılavuz...
Kimi zaman baca temizleyen, kimi zamansa hipnotize ederek geri dönüşü olmayan yolları; geri dönüşlü, insana izleten ana ekran...
Ama en çok da sohbeti
Karamazov Kardeşler”, hacminden dolayı uzun zamandır kütüphanemin bir köşesinde okunmayı bekliyordu. Kendi kendime kafamın rahat olduğu bir zaman diliminde okuyayım diyordum. Ama o rahat zaman dilimi de bir türlü gelmiyordu. Okumak için erteledikçe bir yandan da okuma isteğim artıyordu. Özellikle kitaptan yapılan
Günlük yaşamımızda ailemizle, arkadaşlarımızla ve sosyal çevremizdeki insanlarla ilişkilerimizde birçok sorunla karşılaşırız. Bu ilişkilerimizde bazen kendimize ve insanlara karşı güvensizlik duyarız, bazen insanlara hayır diyemeyiz, bazen gerçek duygu ve düşüncelerimizi gizleyerek söylemek istediklerimizi söyleyemeyiz, bazen kendi istek ve
"Bir kahvenin tadını, bir insanın sesi değiştirebilir. Berbat bir günü, bir insanın yüzü güzelleştirebilir. Acı bir haberi, bir insanın sözü hafifletebilir. Mutlu bir ânı, bir insan daha mutlu yapabilir. İnsan, insana lazımdır. Ama insan insana.."