"Dünya insana kendisini unutturur; insan kendisini fark ettiğinde ise dünyayı unutur. Çünkü insan nisyan ile malûldür ; unutur. Fakat umumiyetle kendisini unutur. Dünyaya dalar ve kendisini unutur; kendisini unuttuğu için başkalarına koşar. Yalnız kalmaktan, yalnızlanmaktan korktuğu için başkalarıyladır, başkaları içindir.
Hatırlamayanlar hatırlanmaz, zikretmeyenler zikredilmez; hayatın (yaşamın değil, yaşamanın) kaidesi bu! "