Mehmet Uzun'un okuduğum ilk kitabı.
Çok beğendim ve anladım ki çok geç kaldığım bir kitaptı bitirdiğimde keşke daha önce okusaymışım dedim ama hiç okuyamamaktan daha iyidir.
Söze nerden nasıl başlayacağımı bilmiyorum çünkü anlatılacak o kadar çok şey var ki;
Kitap o kadar akıcı ki okurken sürekli aklınız bi sonraki sayfada neler olacak diye merak ediyor.
Hangisini mi anlatmalı aşkı mı, sevgiyi mi, savaşı mi, göçü mü, yetim kalan çocukları mı, dul kalan kadınları mı, evsiz kalan insanları mı?
Ama biz aşktan bahsedelim.
Gerçekten harika bir kitapdı aşkı o kadar derin anlatıyor okurken hissediyor insan aşkı.
Aşkların sonunun kötü bitmesine rağmen harikaydi her şey.
Baz, kevok için bedel ödüyor. Kevok sevdiği sevdiği için mücadele ediyor.
İki çaresiz, yalnız, eksik ve kırgın yürek aynı topraktan olmalarına rağmen yazgılarına yenik düşüp, farklı cephelerde yer alır. Baz devletin derinliklerinde, yalancı bir geçmişle beslenmiş bir komutan, Kevok, üniversiteyi bırakıp sevdiğinin ardı sıra dağları mekan tutan idealist bir genç kız. Ve bununla birlikte akıp giden, bir halkın makus talihi ve gelecek işaretleri. Yazgıları, onları ve umulmadık zamanda buluşturup ölüme yolcu eder.
Herkese şiddetle tavsiye ediyorum.
Ne Kevok tümden baza sahip oldu ne de Baz Kevok'a sahip oldu.
