Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.38
3 soru 1 cevap
Bir Grup Filozof Mevlana Celaleddin Rumî'ye (k.s) gelerek birkaç sual sormak istediklerini bildirdiler.Niyetleri bir şeyler öğrenmek değil müslümanları dinleri hakkında şüphe ve dine düşürmekti.Hz.Mevlana adamların halini hiç beğenmedi onları üstadı Şems-i Tebrizî'ye (k.s) gönderdi.Bunun Üzerine grup onun yanına gittiler.Şems-i Tebrizî
''Attığı her adımda dünya ayağının altında büyüyordu sanki. Gök genişliyor, evler çoğalıyor, caddeler kalabalıklaşıyor , insanlar artıyor , o işe küçülüyordu . Küçüldükçe kendi içine çekiliyor, çekildiği o yerde kayboluyorum adeta ... ''
Günaydınn dostlarım . Sanatçımızın da dediği gibi ''Bu sokaklar acıya kardeş olur ..'' tarihin her zamanında kalbinin her bir köşesinde oluk oluk biriken acılar vardır ..
Öyle acılar vardır ki yaşanan bazen , efsaneler dahi acıyla yoğrulur malesef.
Babanı kaybetmek nedir ?
Annesiz olmak parçalamak mı yüreği ? Zaten kana , acıya susamış sokakların yetim adamı olmak ruhunu tonlarca ağırlıktaki taşların altında ezmez mi gerçekten ?
Ahir zaman , ahir zaman ...
Gaddarlıkların , hainliklerin ve vahşiliklerin olduğu ahir zaman .. Hadi ahir zamandan çıkıp geçmişe gidelim ve acılardan sıyrılalım. Mümkün müdür ? Her an ahir zamandır , her an halklar acı çekmeye , zorbalanmaya mecburdur ..
Diyarbakır'ın farklı dönemlerini birleştirerek okuduğumuz bu eser , iyi ile kötünün net ayrımını , acıları , dostluğu ve kardeşliği gösteriyor bizlere .
Okurken tek sevmediğim şey maalesef yazarımızda alakasız MAA NOLMUŞŞŞ? Ve MA ile başlayan her cümleydi .
Her gün hastalar tarafından azarlanırken kullanılan bu büyülü kelimeyi başka yerlerde kullanımı beni mutlu etse de kelimeyi görünce artık otomatik olarak hastayla yaşanan kaoslar aklıma düşüyor maalesef ..
#_kitabimvekahvem_
#benûsen
Mutlaka şans vermeniz gereken bir kitap
Seyir... Kendimize yaptığımız yolculuk...
Öncelikle ben yazara çok teşekkür etmek istiyorum böyle bir kitap için.
Kitap ilk çeyrekte saçma bulduğumuz davranış ve düşüncelerle ilerliyor. Fakat aynı zamanda aynı saçma düşüncelerin sürekli bizim zihnimizde de yer edindiğini fark ediyoruz.
Daha sonra baş karakterimiz Mina hayatının en önemli dönüm noktasını yaşıyor. En dipteyken, artık asla yaşayamayacağını, sürekli acı içinde kıvranacağını, hayatının bittiğini düşünürken Ma ile tanışıyor ve dönüşüm yolculuğu, var oluşunu keşfediş süreci başlıyor.
Kitabı okumaya başladığım günden bu yana hiç çaba göstermediğim halde kendimde iyileşmeler seziyorum. O yüzden bu kitabı çevremdeki herkese önermeye başladım bile. Bana hiç farkında olmadığım şeyleri farkettirdi, gözlerimi açtı, silkeledi ve ayağa kalkmak için ilk adımı atmama yardımcı oldu. Kitaptaki her şeyi kendim için de uygulamaya başlayacağım.
İyi okumalar.
Akışta kalalım.
Peki, seyir eden misin, seyreden mi?
Kitabın ilk yüz sayfasında Mina'ya sinir olarak ilerledim. Ancak sinir olmamın sebebi tamamen onun hareketleri yüzünden değil bu hareketlerinin içerisinde kendimden çok fazla şey bulmamdan kaynaklıydı. Mina'nın Ma'nın çabaları ile kendini bulma yolunda aslında bende kendimdeki kendime karşı yaptığım hataların farkına vardım.
'Suçlu yok hiçbir zaman. Sadece inanılmış olanlar sonucu yapılmış bilinçsiz seçimler var. En yargıladığımız insanın dahi inandıklarına bir an olsun inansak, aynen onun gibi davranırız. İnançlarımız ne ise oyuz çünkü.'
Alıntıda da dediği gibi suçlu yok sadece inanışlar var ve biz neye inanırsak hayatımız onun etrafında gelişir, mutluluk da mutsuzluğumuz da neye inandığımıza göre.. Ve bunu her zaman değiştirmek de bizim elimizde.
'Her şey geçici bu âlemde. Acı da, hüzün de ve bunlar gibi istemediğimiz her duygu da. İçinden geçebilirsek, onu getiren anlarla birlikte geçip gidiyor, er ya da geç.'
Yaşam, bir seyir esasında. Peki, seyir eden misin, seyreden mi? İnsan, her ikisi de!
"Bu gecenin hikayesi."
Çok yoğundu, Aylema'dan da yoğundu. Aklımın sınırlarını zorladı. Dört gecede sabahlayarak bitirdim. Çoğu yerin altını çizdim, onlarca sayfada postitler var ama alıntı atmak gecenin okurken beni çok yavaşlatıyor. Bu yüzden daha uygun zamanlarımda alıntılarını gireceğim bölüm bölüm, tıpkı Aylema için yapacağım gibi. Gökçe'nin zihnine bir
Gözleri Bağlı Adam-Yağma
Yazar Adnan Özyalçıner Sürgünlerin,yargısız infazların emperyalizmin baskısını sömürü-
sünü yansıtmakta kalmıyor
olayları ayrı ayrı öykülendirmiyor,
nedenlerini araştırıp irdeliyor.Böylece hem çağın tanığı,
hemde yargıcı oluyor.
Öykülerindeki kişilerin hepsi emeklerini,kol ya da kafa güçlerini
satan insanlar.
Öykülerin geçtiği mekanlarda yabancı değil bize.Büyükşehirlerin
arka sokakları,apartmanların zemin
katları,alanlar,çarşılar,yapıtlar…
Yaşadığımız yerler onun.insanın ve
duygularının metalaştırılmasına
Karşı çıkan sesini yadırgamıyoruz.
Yazar;kimi zaman şiirleştirdiği,kimi zaman acı bir alaycılığı,kimi zaman
da anlatacaklarına temel olarak ma
salları seçiyor.
Öne aldığı toplumsal olayları ve yapısı ile bireyin payını yalın ve akıcı bir dille anlatıyor.
Sorumluğunu gözden kaçırmadığı için
bugün hala okuması gereken öyküler.
Herkese tavsiye etmiyorum. Sadece sorgulamaya başlayanlara...
İnsana yeni ufuklar açan eserleri okumak çok değerli. "Seyir" adlı eser de bu minvalde yazılmış çok kıymetli bir eser. İnsanın yaşam yolculuğuna dair çok önemli ipuçları barındırıyor. Kitabın kahramanlarından Ma.ders vermiyor, kişilerin kendilerini farketmelerini sağlıyor. Sevgiyle birçok insanın hayatına dokunurken onların kendi gerçeğine uyanması hususunda kendilerine rehberlik yapıyor.
Kalıp düşüncelerimiz, genel kabullerimiz ve duygusal zaaflarımız gereği hayatı acı bir trajediye nasıl dönüştürdüğümüzü görmemizi de sağlıyor.
İnsana " Kendine gel, merkezinde ol" diyor. "Ve kim olduğunu ve hatta kim olmadığını farket" diyor.
Bu kitap siz ihtiyaç duyduğunuzda ilginizi çekecektir. Zaten karşınıza çıkmış ve ilginizi çekmişse bu bir tesadüf değildir.
Ben yine de sadece, kendini ve insanı anlamaya dair bir niyet taşıyanlara tavsiye ediyorum. Yoksa sizler için anlamsız olabilir.
Keyifli okumalar diliyorum.
“Onların kimseye göstermedikleri gizli yüzleri vardır, gerçeği söyler gibi yalan söylerler…”
#yüzgün // #lukasbarfuss
.
Acımasız Afrika’nın, acı(ma)dığımız bir ülkesi: RUANDA…
Ve orada geçen “Yüz Gün”.
.
Irkçılığın, soykırımın, adaletsizliğin doruklara çıktığı ve Batılıların seyirci kalmayı tercih ettiği Ruanda’da David, ülkesinin ve kendisinin tutumunu sorgulamaya başlarken “Ne istiyoruz peki?” sorusuna da yanıt arar.
Netice belli aslında…
Daha çok para, daha çok kan, sömürme…
Katliam, insanlar hiç önemli değil.
Dünyanın en bereketli ama bir o kadar da tehlikeli kıtalarından birisi olan Afrika’nın sömürülmesine şahit olunan metinde, sözcükler cümlelere dönüşmez, katliamın seyrinde insanın acımasızlığı, adaletsizliği, vicdansızlığı karşısında tekrar tekrar düşünmeye başlar okur.
Yeryüzünün efendileri bölüp yönetmek adına neler yapmaz ki?
“Yüz Gün!” dile kolay.
Neler yaşandı, nelere şahit olundu, ne acılar, ne kayıplar verildi.
İsviçreli yazar Lukas Barfuss, 1994’te Ruanda’da yüz binlerin ölümüne yol açan ve güçlü ülkelerin sadece seyretmeyi tercih ettiği “Yüz Gün” de çok şey anlatmış.
Okuyun…
Seyir eden miyiz hayatta, seyreden mi?
Dibe çökmüş, kendini kaybetmiş belki de kendini daha önce hiç bulamamış bir kadının kendisini ve yaşamayı keşfetmesini konu alarak kendi özümüze, oluşumuza, yaradılış amacımıza dair bir farkındalık yaratıyor eser.
An'da olmayı, geçmiş ve gelecek kaygılarını bir kenara bırakıp hayatın getirdiğini o anda karşılamayı ve zihnin ürettiği kalıp yargılarla değil Piraye'nin deyimiyle evimizde olduğumuz, bilincimizle ve gerçekten OLduğumuz halimizle CANımızın belirlediği tercihlere yönelmemiz gerektiğini anlıyoruz.
Hayatta başımıza gelen pek çok şeyi bizim tutumlarımızın belirlediğini fark ediyoruz. Kaybettiğimizde, savrulduğumuzda, savaştığımızda gerçekten olmak istediğimiz şeye odaklanıp enerjimizi oraya mı harcıyoruz yoksa kötümser bir bakış açısıyla daha çok olumsuzu çağırıp haz-acı kısır döngüsünün içine mi giriyoruz? Bunu fark ettiğimiz anda dönüşüm başlıyor.
Klasik bir kişisel gelişim kitabından oldukça farklı. Mina ve Ma karakterleriyle çok samimi bir atmosfer oluşturuyor yazar. Kitabı okurken acaba Piraye kendi hayatından da kesitler, hikayeler sunmuş olabilir mi, diye düşündüm. O derece gerçekçi, insanı içine alan, yolculukta sizi beraberinde taşıyan, nefes aldıran , bilincinizi harekete geçiren, içinizi pozitif enerjiyle dolduran, yaşamaya dair farkındalık oluşturan bir kitap.
Okuyacak olanlara keyifli okumalar
"İnsan dediğin nedir ki?"
~~~Bir zamanlar insandım ben. Aslında öyle olduğum söyleniyor. Bunu ben hatırlamıyorum. Ama küçüklüğümü bilen insanlar, tıpkı bir insanoğlu gibi iki ayağım üzerinde yürüdüğümü söylüyorlar~~~
HAYVAN'IN INSANCIKLARI
2008 Commonwealth Yazarlar Topluluğu Avrasya En İyi Kitap Ödülü alarak, "Hayvan", adlı karakterin, ufacıkken endüstriyel
Yorumum ️
| Yayımlanır yayımlanmaz ülkesinde satışı yasaklanan, bu yasağın ardından film olarak izleyici karşısına geçmeye çalışan Yaşamak, maalesef film olarak bile yazıldığı dönemde ne okurlara, ne de izleyicilere ulaşamadı. 1949 yılında Mao önderliğinde Çin Komünist Rejiminin başlatılmasına ve yazarın Kültür Devrimi öncesi yaşanılan olaylara olanca
“umudumuzu yitirirsek nasıl yaşardık?”
her sayfası fazla yürek burkan ve her defasında daha da kötüye giden bir hayatın olması ama yine de yaşamdan vazgeçmemenin kitabı..
beğendiğim kısımları olduğu kadar beğenmedigim şeyler de var kitapta ama genel olarak bende biraz olsun etki bıraktığını düşünüyorum.
fugui karakterine başta bazı şeyleri hak etti desem de hiç bir hayat bu kadar