Paris’te yolum düştü, hayvanat bahçesine,
Bir maymunun önünden, geçerken öylesine,
Dedim ki: “Aynı çağda yaşıyoruz seninle;
Çağdaş mı oluyorsun, yâni şimdi benimle?”
Maymun birden öfkeyle, açtı iki gözünü;
Dedi ki: “Bre yobaz ! Darvin’e sor özünü.
O beynini birazcık, geçmişinle bağdaştır,
Gördüğün bu hayvanlar, elbette ki çağdaştır.”
Şaşırdım
Okuma Listem
DÜNYA EDEBİYATI 📚
*HOMEROS
İlyada Destanı ✓
Odysseia Destanı ✓
*DANTE ALİGHİERİ
Yeni Dünya✓
İlahi Komedya✓
Sevdiğin Müziği Bile Unuttum
×
Sevdiğim Müziği Bile Unuttum
En görkemli şölenlerle kutlar insan doğuşunu. Ninnilerin ardı arası kesilmez. En ruhani ses duyulur bir nefesten. Gözler en masum yaratığı görür. Susar hayat, melekler diz çöker, gökyüzü şahlanmış ata benzer. Sen en sevdiğin müziği bile unutursun.
Gerçektir hayat, yalanımsı koca-ufak bir küre. Bütün ihanetler,
Şiir Sanatı, Mutlu olma Sanatı, Komedi Sanatı
_Lord Byron_
_Ey güzel okur! Bir kez burnunu uzattığın bu sayfaların içinden bir daha çıkamayacağına ant içerim!
_Tabuttaki ceset gibi yalnızdım. Yalnızdım bir bulut gibi. Yalnızlık dediğim haremindeki sultanınkidir. Mağarasındaki bir münzevinin değil. Hava saydam, gök mavi ve toprak kıvançlıyken, görünmekten hoşlanmayan, çatık kaşlı bulut gibi
Acı tatlı bir senfoni... Çünkü bu hayat acı tatlı bir senfonidir!
7 Şekspir Müzikali
Merhabalar, bugün her defasında izlemekten keyif aldığım harika bir müzikali ve bu müzikal hakkındaki düşüncelerimi buradaki yazılarım arasına eklemek istiyorum. Daha önceden de belirttiğim gibi sadece kitap incelemeleri (platformun doğası bu olmasına rağmen) beni özgür hissettirmiyor ve burada kendi adıma daha rahat olmak için sinema, tiyatro,
"Gözü yolda olanın, Hüznü solda olur Hafız..."
Her aşaması gönül kırgınlıklarıyla geçen bir
ömür...
Her şarkı sözleri bir başka acı her şiir bir
gönül yarası...
Yapma be dostum sen bu filmin konusunu
bana sorma...
Sadece fragmanları izlenmiş bir hayat
benimkisi...
Yada sadece afişlerde kalan bir tiyatro
gösterisi...
Ne bir komedi skeciyim ne dram abidesi... Hani bir senfoni desem konusu nedir onu da bilmem...
En çok neyi merak ederim bilir misin güzel dost...
Ben acaba hayatın hangi tozlu sayfasında; neresindeyim_? Maviler sadece umutlarımda hayallerimde kaldı...
Ben neyim ? Siyah mı? Beyaz mı ?
Aslında ben sadece bir karanlığım; ya siyah va bevaz...
Yine senden esiyor rüzgar
Kulağımda dipsiz bir uğultu
Hiç duyulmamış bir senfoni sanki
Kokun ruhuma esiyor
Ve hangi sevda bir aşkın çığlığına dayanır ki!
Bir tebessüm,hayallerim de saklanan
Bin acı çığlıkları bastıran
Ve müzik olduğundan da yüksek kokuna hasretle haykıran
Kaybettim…
Karanlığın benim.
Acı bir gerçeği içine biraz mizah katarak ironik bir dille yazışımı Mehmet Barlas da anlamazsa ne yapmam lazım acaba?.. Kalemi kırıp yazmayı bırakmam mı?..
İletişimdeki teknolojinin ilerlemesiyle bizdeki gazeteciliğin gerileyişini yan yana anlatırken, aslında çok acı eleştirmiştim kendimizi, Erdal Şafak’ın “Artık 3 G, yani Üçüncü Kuşak teknoloji
Fransız Edebiyatı ve Temsilcileri (sayfa sırasına göre)
taslak 009
Molière (1622-1673)
Hastalık Hastası 152 sayfa
Kibarlık Budalası 136 sayfa
Kadınlar Mektebi 130 sayfa
Scapin'in Dolapları - George Dandin 128