Umut etmek
Telefon elimde, oturduğum berjer de akvaryumdan gelen su sesini dinliyorum. Ara sıra bir kaç cümle yazıp, sonrasında siliyorum. Su sesi dikkatimi dağıtıyor, gecenin bu derin sessizliğinde!...
Bazen gözlerim akvaryumda ki discuslara takılıyor. Ahenkle bir ileri, bir geri yüzüyorlar. Özellikle dişi olan kahverengi ile pembe renkli discus arasında bir rekabet göze çarpıyor. Rekabetin faili erkek olan mavi renkli diskus. Uzaktan onları izliyor, ilgisizce! Düşünüyorum da, balıkların dünyasında bile böyle bir rekabet varsa, insanların dünyasında neden olmasın!...
Hayatın öyle bir evresindeyim ki!...
Daha ileriye gidebilir miyim? Bilmiyorum!...
Ne yazık ki, edimlerin yanında kelimeler bile kifayetsiz!...
Yaşamın zorluğu ve çirkinliği derken, geçip gidiyor zaman! Ruhum kırık, dökük ama kalbim hâlâ mağrur.
Herkesin çıkmazları var. Ve hepimiz yaşam savaşı veriyoruz, bu savaşın ruhumuzda açtığı derin yaralardan bihaber.
Dünyaya kaos hakim! Bir taraftan doğal afetler ve salgınlar, diğer yandan güçlü olanın zayıf olanı acımasızca ezerek yok ettiği bir dünya!
Gücü elinde bulunduran insanların hükmettiği güçlü vahşilik olmasa acaba hayat nasıl olurdu, diye düşünüyorum.
Hâlbuki bir umuttu, kimsenin kimseyi hor görmeyip, ezip geçmediği bir dünya!...
Şairin dediği gibi,
" Bir umuttur yaşamak!..."
Belki de!...
Yunan mitolojisindeki efsanelerden birine göre, Zeus’un emriyle balçıktan yaratılan ilk kadın Pandora, ona açılmaması söylenerek verilen bir kutuyu merakına yenilerek açar. Pandora kutuyu açınca da tüm kötülükler yeryüzüne dağılır. Kutunun içinde kalansa sadece umuttur. O günlerden günümüze afetler, hastalıklar, açlıklar, savaşlar, işkenceler, yalanlar artarak süregelmiş, insanların başına büyük dertler açmışlardır. Daha iyi bir yaşam, daha güzel bir dünya düşleyenlerse, hep bir umutla yaşamış, tüm bu kötülüklere de değişim umuduyla katlanabilmişlerdir.
Sayfa 9 - DBY Yayınları
Su Felsefesi
'Suyun doğası bir felsefe anlatır..💧🌊
Mesela dağdan akan suyu düşünün...
En az direnç gösteren yolu seçer akmak için....
Yani önüne bir kaya çıkacak olursa onunla uğraşmaz, kayayla mücadele etmez, etrafından dolaşıp devam eder akmaya.
Suyun bu doğasından alınan ilhamla şöyle der Sufiler:
“Seninle uğraşan hiç kimseyle uğraşma, eğer
Ne yakıcıdır şimdi ellerin, kim bilir?!
Dokunduğun yerler tabiat ananın yüreğinde bir sancı oluşturur hep.
Doğa bu sancıyı kabullenir, ve güzelliğine kavuşur,
Ta ki gözyaşlarını doğal afetler temsil etmeye başlayıncaya dek...