“Sen” virane kalbime ne yaptın?
Bak, divane aşkıma ne yaptın?
İpeğin içinde rahatlığa alışmıştım
Sen “kelebek” kanadıma ne yaptın?
Gözünün kadehinden içmeden sarhoş oldum
Baygınım, meyhanemi ne yaptın?
Meğer yaslanmaya layık değilmişim
Sen omuzumdaki hasreti ne yaptın?
Beni yordun ve sen yorgun gittin .
Sefere çıkan, sen evime ne yaptın?
Dünyam, senin ağlama yağmuruna bulandı…
Yuvamım çatısına ne yaptın?
youtu.be/2txRdwKPVjc?si=...
"Yıldızım. Yüzyıllık bir karanlığa direnerek parladın. Bir anlığına bile sönmedi senin ışığın. Sen felaket değilsin, olabilecek en mucizevi doğa olayısın belki de. Ağlama. Tüm gökyüzünü yere indirmek istiyorum."
bir gün yokluğum bir gölge gibi
düşüverirse gözlerine
unutma ağlayan şairini
unutma o günde kapanıp dizlerine
kendi yokluğuma kendim ağlarım
sen ağlama olur mu?
“Merak etme anne bir şey içmiyorum o göz altlarım uykusuzluk yüzündendi
Sen ağlama be hisli çocuk yetiştirdin, teşekkürler her şey için.
Bir hastahane morgunda görürsen sakın ağlama, gitmiyorum.”
Sen kimde unuttun bana dönmeyi? Yüreğin kimdeyken bana geldi ayakların? Kapıya yakın dururken parmak uçların "gitmem" demene inandım.. Kapı eşiğinden minik adımların ardından koşar adım uzaklaştın, çiçek toplamaya gittin sandım. Benden gitmişsin, şimdi farkına vardım.. Yanılmışım yine her zamanki gibi, alışmışım olmayışına. Kimi günler boyunca koca arzularına sığdırıp bana sığındın? Niye yaptın diyeceğim, suskun kalıyorsun. Kimi sevdin diyeceğim, adımı unutuyorsun.. Öperek, şarkılar eşliğinde uyandırdığım tek kişiydin, şarkıları beğenmemiştin, öpmemi istememiştin.. Kırılmıştım, paramparça olmaya yüz tutmuş, parçaları kendi kendime sessizce yapıştırır olmuştum. Mutluluğumda yanımda var olup, mutsuzluğumda yok olan bir sen vardın. "Üzülme, ağlama" diyorsun, gidiyorsun. Düşüncelerimin, sevgimin bir önemi yoktu senin için, biliyordum. Bunları yazarken ağlamamaya çalışıyorum, bencilliğime sığınıyorum lakin pek becerikli olamıyorum. Şüphe duygumun olmadığı günleri özlüyorum, seni özlüyorum.
beyoğlu sokaklarında bir şubat soğuğunda beni uğurla çünkü bugün hayatından defoluyorum, aşk yasal cinayetmiş ve kaptanım yangınlı şiirler yazıldı ağır romanlar eşliğinde, öylesine kor oldu ki yüreğimin en sapa yerlerinde muhalif hisler. bu hislerin enkazı gebe oldu ruhumda taşıdığım amansız facialara. ben iyileşmeyi beceremedim bir ecza deposuna
Ağladım bugün,
Kaç defa dinledim bilmiyorum aynı şarkıyı,
O kadar yorulmuşum ki;
O zaman anladım Seni düşünmek iyi geldi,
Önce dağıttı kızını, Sonra topladı,
Gözyaşlarımın dalgaları çekilince,
Kızım, ağlama dedin...
Ben daha çok ağladım,
Sen bana hiç ağlama demedin ki,
Ben Sesini duymadığım o hayalini bile sevdim oysa...
#babam🥀🫶🏻
Özledim desem
Gel der misin
Ellerimi tutup sarılır mısın bana
Başımı dizine koyup bir daha gitme der misin
Gözlerime bakıp seni seviyorum der misin
Ah Keşke gel desen
O kadar mutlu olurum ki sesini duysam , sarılsam sana tutsam elini ve ağlasam sensiz geçen günlerime ve sen silsen gözyaşlarımı
Ağlama ben hep seninleyim desen, çocuklar gibi mutlu olsam kollarında, izlesek yıldızları ve her kayan yıldıza seni dilesem sende beni diler misin
Ve sussak seninle gecenin karanlığında, havanın ayazında tutsam ellerini ısıtsak ellerimizi ve öyle kalsak seninle el ele izlesek güneşin doğuşunu olur mu?