Ben duran tren
Sen geçip giden istasyon
İşte bütün hikaye bu
Sayfa 62Kitabı okudu
“ bu kaçıncı yezit dostlar
bu kaçıncı muharrem
ben gözüme sürme değil kerbelâ çektim
ağlama sen
ağlama gözlerim mevlâ kerimdir
ben bilirim o mevlâyı mevlâ bizimdir…”
Ağlama, dedi ihtiyar, öldükten sonra eğer bir sonraki hayatımda bir hayvan olarak yeniden doğarsam, sen olarak doğmak isterim, eğer sen de bir insan olarak yeniden doğacak olursan, benim oğlum olarak doğabilirsin, böylece birlikte yaşamaya devam edebiliriz.
Sayfa 93Kitabı okudu
Sen ağlama sevda taçlım
Gurbet gözlüm sıla saçlım
Sayfa 53 - ağlayınca şöyle teselli edilmedikKitabı okudu
“Her gece düşünde gözlerinden öpeceğim,
Sen bir daha yalnız olacaksın aksine,
Yüreğin burkulacak yüreğin…
Ağlama…”
Sayfa 51 - Burak Yayınları / AĞLAMAKitabı okudu
Aksakallı yaşlı bilge,
"Ağlama, güzel kızım. Kapkara görünsen de yüreğin hâlâ ışıl ışıl. Sen görevini yerine getirdin sadece. Ne yaşarsan yaşa sen hâlâ çok güzelsin..."
Sen beni yangınlarda, ateşte, harda ara
Kahkahalarda değil dertte, kahırda ara
Yüreğin sıkışırsa yine bir yaz gecesi
Şu mehtaplardan eğil, gel günahlarda ara
Sayfa 62 - Mona KitapKitabı okudu
Ağlama çoçuk
Yürekleri dağlama sen
İnan bana
Baban değil göçük altındaki:
İnsanlık!
"ağlama sen, şu şarkı bitmeden gelirler."
İranlı şair Şirazi der ki; 'Ölüler için ağlama. Kuşların bile terk ettiği kafeslerinde değiller artık.' Sen de yasından kurtul. Bu yasla kendini göremezsin. Ölüler ölmüştür. Kalanlar sırasını beklemek zorundadır.
Sayfa 189Kitabı okudu
"Gül"
...
Sen ki özgürlük kadar güzelsin
Sevgi kadar özgür
O güzel başını uzat göklere
Gül güneşlere, gül
Kırılma, küsme sen yine bir şiir yaz
Çok değil, inan az kaldı az
Bu kadar erken susma, biraz bekle
Ağlama, ağlama gül biraz
Sayfa 65 - Metis YayınlarıKitabı okuyor
ben gözüme sürme değil kerbelâ çektim
ağlama sen
‘ağlama gözlerim mevlâ kerimdir’
ben bilirim o mevlâyı
mevlâ bizimdir
Sayfa 86Kitabı okudu
kiliseler ve liseler şarkısı gibi şiir
Ama olsun sen bana ağlama
Ağlayacaksan eğer, kendine ağla!
Ağla, sararan yaprakları son defa görüyoruz
Ağla, sigaramız bitti saat onu geçti çoktan
Ağla, kimse sevmiyor bizi ne devlet ne çocuklar
Ağla, bahçelerine kaçan topumuzu kesmişler
Ağla, benim yaralarım muhtemelen bulaşıcı
Ağla, simitçi haklı varlığım bir tür dert!
Ağla, bana bulaşan bir daha iflah olmaz
Ağla, annem dahil bütün canlılar ölümlü
Ağla...
Benden çok
Sana yazık!
MAĞLUPKitabı okudu
Haris...gel benim ol boşver Karmen Ezel'in olsun
"Çok yakışıklısın! Benimle evlenir misin?"
"Olmaz, bunun için çok küçüksün"
"O zama büyüdüğümde olur mu? bekler misin beni?"
"Beklerim. Büyü sen önce."
"Bana masal anlatır mısın? Annem her gece anlatırdı."
"Ben senin annen değilim, küçük insan. Ağlama! Anlatacağım"
"Sen Mustafa Kemal misin? Ölülerin intikamını alacak mısınız?"
O gün sabah erkenden artık bizim de şehri ve ecdadımızdan kalan evimizi terk etmemiz gerekiyordu. İki oğlum ile birer kat çamaşır biraz da yiyecek ekmek ne varsa kâğıt ve altın paralarımızı alıp komşunun terk etmiş olduğu at arabasına ait bir hayvan bulduk ve dolambaçlı yollardan ve Şakirpaşa'nın ilerisinden Tarsus şosesine çıktık.
Fransız
Sayfa 38Kitabı okudu
