Benim şifam bol bol gözyaşı akıtmak
Fakat silinip giden izlerin yanında neye yarar ağlamak?
- İmruu'l kaysın muallakasından -
En sevdiğim şiirlerden biri
"Ağlamak için gözden yaş mı akmalı?
Dudakları gülerken ağlayamaz mı bir insan?"
“Gülüyorum gülüyorum, sonra ani bir aksi tesirle harap ve bitkin, ağlamak istiyorum. Bunların arasında yaşamak ne çaresiz bir sefalet yarabbim! Hepsi bir türlü ve hepsi birbirinden beter…”
Sayfa 26Kitabı okudu
"ağlamak istedim, ama çölden bile çoraktı yüreğim."
Hayır! Bi de şöyle bir algı var;. "ağlamayın". Ağlasak 11 yıl bir isteğin peşinde durur muyuz?
İstediği olmayınca ağlayıp, oyuncaklarını kıran o nesilden değiliz!
Hoş! Yerimizde siz olsanız değil oyuncak, evinizi yakarsınız 😄
O yüzen belirteyim de bir daha sormayın.
Ağlamak duygu belirtisidir. Ama biz sinirleri aldıracak kadar çok sevmiş bir taraftar gurubuyuz. Hem ağlasak bunu sizden mi gizliycez 😄😄 11 yıl bizim başarısız olduğumuz yılların toplamı değildir. 11 yıl; düzenin, bizim başarılarımızın da sizin keyfinize servis edildiği, rezil Bi sistemin oyunudur.
Ve kusura bakar bakamazsınız, beni pek ilgilendirmiyor. Ama bu düzene rağmen şampiyon olmak, evet bize Bi nebze mutluluk verirdi lakin başarısız olmak bizi yenilmiş kılmıyor. Sizin düzeninizin işleyişine olan fikrimizi kuvvetlendiriyor.
Size biraz kötü Bi haberim var!
Her düzen belli bir süreden sonra yıkılmaya mahkumdur :)
Yutkunmak pek mümkün olmadı,gözlerim ağlamak için kırpıştı ancak o da olmadı.
Nefesim sanki yetmiyormuşçasına hızlı bir şekilde alıp vermeye başladım, bunu yaptıkça kafam büyüyormuş gibi hissettim biraz tedirgin etti bu halim, uyumak için kafamı yastığa koydum ancak içerdeki sesler git gide yükselmeye başladı, şakaklarımda ince bir sızı baş gösterdi ve o esnada anladım ki,yeni gün aynı sakinlik ve sıkıcılıkla devam etmeyecek.
Günlerimi işgal edecek düşünceler büyük bir gürültüyle yerlerini aldılar, kendime şans dilemek dışında bir şey kalmadı,hoşgeldin iç dünyamın doyumsuz hissi.
Yakınlığın öldüğü, zalimliğin ayyuka çıktığı bir dünyada, ağlamak var olmaktır.
Masalını yitiren prenses
Hırsla gelen kötülüğü yedi cüce değiştiremez.
Bir adam elinde bir ayakkabıyla bir kadın için tüm diyarı gezmez.
İyi kalpli krallar, halkın huzurunu sağlamaya çalışmaz, kendini saraya kapatır, saltanat sürer.
Baloya girebilmek ne mümkün, herkes kendi imkanları içinde nefes almak zorunda hisseder.
Kötülük karşısında susup ağlamak hiçbir şeyi çözmez.
Gözyaşı sanıldığı gibi mucize getirmez.
Bir öpücük uyandırmaz,
Her adamdan prens olmaz.