Palyatif toplum aynı zamanda bir "beğendim" toplumudur da. Bir beğeni çılgınlığına kapılmıştır. Her şey beğeni kazanana kadar düzleştirilir. "Like" günümüzün imi, hatta ağrı kesicisidir. Sadece sosyal medyaya değil, kültürün bütün alanlarına hâkim- dir. Sadece sanat değil, bizzat hayat instagramlanabilir olmak durumundadır; yani acı verebilecek keskin kenarlar, uçlar, çatışmalar, çelişkiler giderilmiş olmalıdır. Acının arındırıcı olduğu unutulur
Sayfa 15 - Metis YayınlarıKitabı okudu
Palyatif toplum aynı zamanda bir "beğendim" toplumudur da.Bir beğeni çılgınlığına kapılmıştır. Her șey beğeni kazanana kadar düzleştirilir. "Like" günümüzün imi, hatta ağrı kesicisidir.
Sadece sosyal medyaya değil, kültürün bütün alanlarına hâkimdir. Sadece sanat değil, bizzat hayat instagramlanabilir olmak
durumundadır; yani acı verebilecek keskin kenarlar, uçlar, çatışmalar, çelişkiler giderilmiş olmalıdır. Acının arındırıcı olduğu
unutulur. Acı katartik bir etki gösterir. Beğeni kültürü katharsis* imkânından yoksundur. Bu da insanların beğeni kültürünün yüzeyi altnda biriken olumluluk cürufunda boğulmasına yol açar.
- ah şebnem. başkalarının hatalarını ( annen ve ailenin) neden yüklendin ki. neden anlamayacakları halde başkalarına ders vermek uğruna kendi hayatını mahvettin ki. her şey farklı olabilirdi. bu hayatı tercih etmek sadece senin suçundu. suçluluğunun altında öyle bir masumiyet var ki kızılmıyor. sadece ah deniliyor. içindeki küçük çocuğa sarılmak
köklerden dallar
boş bir ev,başlangıç mı,son mu tabiri yok.
sesim yankı yapıyor,camlar bulanık,sayamadığım duvarlar var.
sonuna geldiğim uçurumun başına dönüp kendimi bırakmak ne bir daha başlamak ne de devam etmek isteğim var
öylece durmak belki yitmek,bitmek, bir yirmi bir gram kalmak arzusu.
ne uyuyabiliyor ne de uyanabiliyor
kaldığım bu aranın adını dahi bilmiyorum artık
bir çizgi mi boşluk mu
ne kemdimle kalabiliyor ne de kendimi görebiliyorum
güneşin getireceği kalabalıkları reddediyor,istemiyorum fakat günün içinde buna mecbur kalıyorum
hayata dair yaratmaya çalıştığım her iz kafamın içine gömülüyor
içimde bir mezarlık,kiminin faili meçhul,çoğunun faili kendi.
sevgisiz bitik günsüz
niçin somutluğa dair hiçbir şeye bağışık kalamamışken ağrı kesiciler artık etkisiz
niçin hep ya da hiç, bu dayanılmazlığa bir dayanmak olmak zorunda
niçin penceresi bulutlara açılan bu boş duvarlar ölümün birkaç rengiyle boyanmamalı,
Gerçek ya da hayal ürünü tehditlere karşı stres hormonu salgı layan bir bünyeye sahip olmak fiziksel sorunlara yol açar: Uyku bozuklukları, baş ağrıları, açıklanamayan ağrı, dokunma ya da seslere karşı aşırı duyarlı olma. Aşırı tedirgin ya da kapalı olmak çocukların dikkat ve odaklanma sorunu yaşamalarına neden olur. Gerginlikle rini azaltmak için kronik mastürbasyon, sallanma, kendine zarar veren davranışlar (ısırma, kesme, yakma, kendine vurma, kendi saçını çekme, kanayana dek derisini yolma) göstermektedirler. Bu ayrıca dil gelişiminde ve ince motor koordinasyonda zorluklara yol açmaktadır. Tüm enerjilerini kendilerini kontrol etmek için harcadıkları için okul çalışmaları gibi doğrudan yaşamsal faaliyetleriyle ilgili olmayan işlerde dikkatlerini toplamada sorun yaşarlar, aşırı uyarılmışlık, kolayca dikkatlerinin dağılmasına neden olur.
Odipus bu abiden sorulmalı
"Birlikte olma arzusu olmadan, bunun günahkâr bir arzu olduğunu hissetmeden ve kayıplarımı seks yoluyla kapatmaya çalışmadan çekici bir kadının yanında olmak çok hoş bir şeydi. Penis, sadece bir kadının içinde olduğunda dinen bir ağrı gibidir. Babamın ölmesine sebep olan, anneme karşı duyduğum cinsel arzular yüzünden cennet bana yasaklanmıştı. Bu kaybı da aynen Adem ve Havva gibi cinsel ilişkiye girerek telafi etmeye, yasağı aşıp cennetle birleşmeye çalışıyordum."
"Hayallerimdeki güzel kadını bulmak zorunda olduğumu düşündüğüm için, hiçbir zaman evlenemeyeceğimi sanıyordum. Hiçbir zaman tek eşli olamayacağımı düşünüyordum. Bu duruma kendi kuyruğumu yakalamaya çalışmak diyorum."
Sayfa 291Kitabı okudu
