annemin ben çocukken ördüğü çeşit çeşit dantellere benzetirim. Her birinin başka bir motifi vardı. Annem önce o motifi çıkarır, sonra da onu tekrar tekrar örerek çok güzel masa veya sehpa örtüleri yapardı.
İnsanların kaderi de böyledir. Hep aynı motifi tekrar tekrar yaşayarak bitiririz ömrümüzü. Her tekrarda, bu sefer doğruyu bulacağımızı sanırız. Aslında doğru, aynı motifi tekrar tekrar örerek değil, motifi değiştirerek bulunabilir. O motifi bir görebilsek,
ah bir görebilsek... Sonra da kenarından da olsa az biraz degLşti-rebilsek, hayatımız nc kadar farklı olurdu.
Bizler savaş zamanında ne zannederdik biliyor musunuz? "Ah , çocuklar, o günü bir görebilsek . . . " derdik.
"Savaştan sonra yaşayanlar öyle mutlu insanlar olacak l ar ki! Öyle mutlu, öyle güzel bir hayat başlayacak ki. Bunca acıyı çektikten sonra insanlar birbirlerine merhamet ede cek. Birbirlerini sevecekler. Başka türlü insanlar olacak." Bundan şüphemiz yoktu. Zerre kadar.
Kaderemiz hep kişiliğimizde, yani alışkanlıklarımızda, doğrularımızda yada doğru bildiklerimizde gizlidir. Geçmişimize iyi bakabilsek, nerede, ne zaman ve neyi sürekli tekrar ettiğimizi görebilsek bir falcı gibi geleceğimizi okuyabiliriz.
...
İnsanların kaderi de böyledir. Hep aynı motifi tekrar tekrar yaşayarak bitiririz ömrümüzü. Her tekrarda, bu sefer doğruyu bulacağımızı sanırız. Aslında, doğru, aynı motifi tekrar tekrar örerek değil, motifi değiştirerek bulunabilir. O motifi bir görebilsek, ah bir görebilsek. Sonra da kenarından da olsa az biraz değiştirebilsek, hayatımız ne kadar farklı olurdu.
Sayfa 377 - Remzi Kitapevi 24. BaskıKitabı okudu
Yarayı Nereden Aldığını Bilmezsen tedaviyi Geliştiremezsin...
Ah! Bunu Bir Görebilsek...
Yarayı Nereden Aldığını Bilmezsen tedaviyi Geliştiremezsin...
Bekir Develi
Ah! Keşke sevdiğimiz ruhun üzerine bir ayna misali eğilip ondaki yansımamızı görebilsek!
Sayfa 34Kitabı okudu
Bizler savaş zamanında ne zannederdik biliyor musunuz? “Ah çocuklar, o günü bir görebilsek...” derdik. “Savaştan sonra yaşayanlar öyle mutlu insanlar olacak ki! Öyle mutlu, öyle güzel bir hayat başlayacak ki. Bunca acıyı çektikten sonra insanlar birbirine merhamet edecek. Birbirlerini sevecekler. Başka türlü insanlar olacak.” Bundan şüphemiz yoktu. Zerre kadar.
Pırlantam benim... İnsanlar eskisi gibi birbirlerinden nefret ediyor. Yine öldürüyorlar. Benim akıl sır erdiremediğim de bu... Kim peki bunlar? Biziz... Biz...
Sayfa 403Kitabı okudu