BAKARKEN GÖREBİLMEK (Küçük Prens'e ithafen)
“Bütün büyük şahıslar önce çocukturlar ( fakat aralarında çok azı bunu hatırlamaktadırlar)...
Vaktiyle küçük çocuk olan Leon werth'e..”
Bazı kitaplar vardır belli bir kesime hitap ediyor görünümündedir. Aslında o kitaplar her kesimin
kendine mal edip, çıkarabileceği çok ders ve yorum vardır. Küçük
SON DANS -1
O eve hiç gitmek istemiyordum. Yine de ayaklarım sürüklüyordu beni. Yol boyunca öylesine değişik duygularla yürüdüm ki. Sanki bir şey olsun, bir şey olsun da beni yolumdan alıkoysun istedim.
Zaten bir süredir kendimi hiç iyi hissetmiyorum. Yorgunum. Hiçbir yere sığamıyorum. Bir boşluktayım sanki. Boğulduğumu, nefes alamadığımı
RÜYALAR ( Şubat Ayı Hikaye Etkinliği)
“Sizi dinliyorum..” dedi psikolog kadın , şefkatli ve kendinden emin ses tonuyla , parasını peşin almıştı ne de olsa.
“İyi değilim işte ! ” dedi adam , “Her gece o tuhaf rüyayı görüyorum..”
…..
İki sene kadar önceydi , bir gece o rüyayı gördüm. Uzun ince bir yoldaydım , yolun sağ tarafı uçsuz bucaksız bir pamuk tarlası , sol tarafı
Gün
Felsefe finalinden çıktım, o halde varım.
Merdivenleri ikişer ikişer çıktım. Dışarıdayım. İçimde garip bir neşe mevcut. Halbuki felsefeyle az biraz da olsa haşır neşir olmamdan mütevellit buhranlar geçiriyor olmam gerekmez miydi? Gerekmezdi. Hem havanın serinleten soğukluğu olası buhranın harını dindirecek yumuşaklıkta. Belki de bu sebeptendir
GOGOL KAMPI
“Gogol dedik çıktık yola
Don Kişot’la kurduk oba
Palto’suyla Burun’uyla
Sen ne büyük adamsın Gogol Amca”
Merih B.
“Burnumuzun ucunu görecek durumda değilken, burnumuzun dikine giderek, Rus edebiyatına burnumuzu sokalım dedik. 'Büyük Burnu', pardon
Her insan bir kitaptır aslında... öyle bir kitap ki açılışıni annen ve baban yapar.belki aylarca belki yıllarca gerektiğince son nefesine kadar belki de en güzel satırları onlar yazıyordur o kıtaba...sonra kalemi sen alırsın eline. O bilmediğin rakamlardan bilmediğin harflerden öyle kelimeler kurarsin ki kalem şaşırır yazdigina... sonra hikayeler girmeye başlar kitabına. Aşklar , kirginliklar, acılar , mutluluklar , afrasi tafrasi ve daha türlü türlü özellikler. Sonra büyüdüğünü sanırsın kitabı sana hediye olarak vereni üzer , kırar , parcalarsin. Sen onu daha dahil etmek istemezken kitabına o tatlı tatlı Dipnotlar bırakır Hikayene. Sonra birgün bakarsın elinde duran kıtaba , kitap bitmek üzere belki on belki on beş sayfası kalmış yazilacak. Dönüp ne yaptığını okumak istersin.kimine vah kimine ah edersin .yazdığın her satırın sildiğin her satırın izi kalmıştir yüzünde yada yüreğin de.. belki vakit vardır belki yoktur... bir silkelen kendine gel... unutma senin yazmadiklarini kaleme alan Allah var...