"..Gün geldi Baki dedi ismine bilenler, gün geldi Fuzulî, Ahmed, Nabi, Nef'i, Mehmed, Necip, Yahya... Lakin isimleri hep aynıydı esasında; şair.
Hayat denen şeyi diğerlerinin anladığı manada yaşamayıp da onu yazanlardı onlar. Her harf yaralarının izleri miydi? Bilemem. Yaşamadılar da yazdılar ve vakit geldiğinde sustular. Öyle demiyor mu üstad İsmet Özel: 'Yaşasaydım,
Yazar mıydım hiç şiir.' "