Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Güzellik
Görkeminizde tanrıça edası Ve koştum arkanızdan dedim işte Ola ki bu Platon’un idea’sı.
"Dünyayı ilk tanıdığım gündeki gibi olmak istiyorum. Olamaz mıyım?"
Sayfa 135 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Reklam
Sabaha karşı olan ölümlere bütün ölümlerden beter üzülürüm. Daha bir dokunur bana. Demek derim, her şey gibi, bir ağaç, bir iskemle, bir bina, ne bileyim bir vapur, bir telgraf direği, daha ne aklınıza gelirse düşünün hepsini, her şey gibi o da savaşmış, gecenin karanlığı ile, yeni gelen günde, aydınlık içindeki yerini almak istemiş, ama gücü kesilmiş sabaha karşı. Yenilmiş.
Bir dünya, kendilerinden uzakta, rüzgârıyla, ışıklarıyla, sesiyle bir dünya var olduğunu anlatıyordu.
Ağır bulutlar ki kurşun, İnecek üstüne şimdi, Gerinir yorgun ikindi, Durmuş başında yokuşun.
Bir avucun matematik bir avucun büyü bunda da çelişki yok sonra düşün, olsa da ne çıkar çelişkidir şiir
Reklam
Bir şey uçmuş gitmiş yüzlerinden İnsanı yaşamaya bağlayan bir şey İnsanı umutlu eden güzel eden İnsanı insan eden
Bir kadın çamaşırını asıyordu Penceresinde yitirilmiş anılar
Sayfa 29 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
ADI DUYULMAMIŞ BİR SANATÇI İÇİN AĞIT
Soğuk güneşlerinde kışın. Bir gölgeydi yürüyordu caddelerde. Tozcuklar uçuşuyordu aydınlıkta. Yüce can sıkıntısının sinekleri. Gidiyordu bir yere çiğneyip kedi ölülerini, güneş ölülerini, balgam ölülerini. Kentin bir ucunda odası, odasında yatağı, yatağında kalıbı bedeninin. Cam parıltısı gözleriyle sinemalardaydı, kahvelerde, parklarda. Sürüyordu bir ayağını ağırlığıyla. Cebinde Van Gogh'tan bir turuncu, bir kadın Lautrec'ten. Mutsuzluğu Kafka'nın, Jean Paul Sartre yoktu daha. Kağıtlar, kağıt parçaları, başlamadığı şiirleri, öyküleri bitirmediği, susamlar, susam kırıntıları. Uğultusu lodosların. Bir de martı. Gömütünün üstünde şimdi o martıdır uçan akşamları.
Sizsiniz ölüm korkum , yaşamaktan bezmişliğim, Yanıbaşımda gölgemsiniz, yokluktan da uzak, Ağaç, bulut, yol, telgraf direği, soğuk ve sıcak, Çocuk yaşımda düşlediğim, hiç yitirmediğim.
Reklam
Dostluk insanların bir olan yanlarına dayandığına, benzer yaşayışların üstünde kurulduğunda göre, kimbilir, belki de kendilerini zorlamış, birbirlerine karşı bir inanç, hiçbir zaman birbirlerinin kötülüklerini istemeyeceklerine, karşılıklı bir güvenlik duyacaklarına inanabilmeleri için bu bir olan yanı, benzer yaşayışı kurmaya çalışmışlardı.
Kahvede Satıcı Çocuk
Yağmurlu bir günde soğuk, O karanlıkta elleri, Ayakları buz kesmiş ayaz, Bir buluttan düşer gibi, Kapıdan girdi içeri.
Sayfa 53
Unutulmayı iste Yeniden anımsanırsan Sonsuz yaşam ondan sonra.
Ne onu unutturacak kadar zaman geçecek,ne de zaman onu unutmaya yetecek biliyorum.
Sayfa 344
Geri199
1.500 öğeden 1.486 ile 1.500 arasındakiler gösteriliyor.