Dekorların yıkıldığı olur. Yataktan kalkma, tramvay, 4 saat çalışma, yemek, uyku ve aynı uyum içinde salı çarşamba perşembe cuma cumartesi çoğu kez kolaylıkla izlenir bu yol. Yalnız bir gün “neden?”yükselir ve her şey bu şaşkınlık kokan bıkkınlık içinde başlar.
Tüm büyük eylemlerin, tüm büyük düşüncelerin önemsiz bir başlangıcı vardır. Büyük yapıtlar çoğu kez bir sokağın dönemecinde ya da bir lokantanın kapısında doğar.
Derin duygular da büyük yapıtlar gibi bilinçli olarak söylediklerinden daha fazla anlam taşır her zaman.
Gerçekten önemli olan bir tek felsefe sorunu vardır, intihar. Yaşamın yaşanmaya değip değmediği konusunda bir yargıya varmak felsefenin temel sorusuna yanıt vermektir.
Annem sık sık, insan hiçbir zaman tamamıyla mutsuz olmaz derdi. Gökyüzü renklenip hücremden içeri yeni bir gün süzülüverince ona hak veriyordum.
Yine de tutukluluğumun başlarında, en zoru, özgür insanlar gibi düşünmekti.
Nihayetinde madem ölüyoruz, nasıl ve ne zaman olduğunun ne önemi var, orası aşikar.
Varoluş yalancı ve durasızdır .
Ama sevmenin sınırı yoktur ve ben her şeyi kucaklayabildikten sonra, iyi sarılamasam da ne çıkar?
Sayfa 66 - Can Yayınları
Önce babasını tanımamış olan, nasıl bir insan olduğu konusunda hemen hiçbir şeyi bilmeyen, kalıplaşmış devini ve davranışlarından kendi göreceklerinden de hiçbir şeyi imgeleminde canlandıramayacak olan annesi açısından, bu ziyaretin hiçbir anlamı olmadığını düşünüyordu.
…ruhumuzu hasta bulunca, her varlığa, her nesneye, mucize değerini veriririz.
Sayfa 63 - Can Yayınları
Hiç kuşkusuz, çok insan ölmüştü, ama baba sevgisine gelince, içinde olmayan bir sevgiyi yaratamazdı.
Sevdiklerimizden, dilimizden uzakta kalınca, tüm desteklerimizden kopup maskelerimizden yoksun kalınca, kendi kendimizin yüzeyindeyizdir tümüyle.
Sayfa 63 - Can Yayınları