"Kargış alacağına alkış al."
Alkış el çırpma anlamında değil, eskiden "duâ" manasına kullanılırdı. Kargış da tam tersi "bedduâ" demek. Hâlâ bazı ağızlarda yaşıyor.
Yani bedduâ alacağına, hayır duâ al.
Türk Budun, Ökün!
Şimdi herkes akl-ı evvel oldu. Beş on tekerlemenin tekrarlanmasıyla dünyayı bir çırpıda düzeltiveriyorlar. Millet hainliğine kadar varan her şeyi söyleyip de yine "özgürlük yok" diye bağıran siyaset palyaçolarına, çocuk aldatır gibi yalanlar söyleyerek olmayacak vaadlerde bulunanlara baktıkça kıyametin kopmakta olduğuna inanmak gerekiyor. Karşılıklı suçlamalar... Biri ak derse öteki mutlaka kara diyor. Biri "kalkınıyoruz" diyor, beriki "batıyoruz" diye bağırıyor. Kendisini herkesten akıllı ve ileri gören manyaklar, yabancıların soytarılığını yaptığı halde milliyetçilikten dem vuran utanmazlar, Türk topraklarından taviz vermeyi öğütleyen hayasız yazarlar meydanı bir sirke çevirmişler. Sirkte hayvanlarla palyaçolar maskaralık ediyor ve toplumsal alıklığın içinde yüzen bir kalabalık onlara alkış veya kargış tutuyor.
Sayfa 221 - Ötüken NeşriyatKitabı okudu
Divan-ı Lügati't- Türk'te 300'e yakın atasözü, deyim, darb-ı mesel, 8'e yakın efsane, menkıbe birçok rivayet, ondan fazla alkış ve kargış örnekleri, 8'den çok inanç, sınama, ovsun, oyun metni ve iki destan parçası, yüzlerce şiir, onlarca ağıt bulunuyor.
Sayfa 111Kitabı okudu
Alkış okumak (Alkış tutmak)
Alkış kelimesinin sözlüklerdeki anlamı "Bir şeyin beğenildiğini, hoşa gittiğini anlatmak için el çırpmak ya da o yolda sözler söylemektir. Annemizin ak sütü kadar Türkçe olan bu kelime, kargış (beddua) kelimesinin zıt anlamlısıdır. Ancak eski lügatlar 'alkış tutmak' ile 'alkış okuma'yı daima birbirlerinden ayırmışlardır. Bize göre alkış tutmak, afacan bir çocuğun klas bir hareketini el çırparak övmek ise, alkış okumak da bir sanatçıyı "Yaşa, var ol!' sözleriyle onurlandırmaktır.
Sayfa 19 - Kapı YayınlarıKitabı okudu
9. Alkış okumak ( Alkış tutmak )
Alkış kelimesinin sözlüklerdeki anlamı "Bir şeyin beğenildiğini, hoşa gittiğini anlatmak için el çırpmak ya da o yolda sözler söylemek"tir. Annemizin ak sütü kadar Türkçe olan bu kelime, kargış (beddua) kelimesinin zıt anlamlısıdır. Ancak eski lügatler 'alkış tutmak' ile 'alkış okuma'yı daima birbirlerinden
bana heba bu sahra bu şems bu saye
Sırtimdaki hırkayı eskitir , eskitir
demlenedursun ayalin, aynalar da talan
bu beyazlik bana bu solmuşluk bu gaye
bana deva değil pirim bu erlik bu dolu bu
bade
otursa karşıma bu çığlık bu vaaveyla bu