Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

İbrahim alpaslan

Sabitlenmiş gönderi
Okurum ve özgürleşirim. Nesnellik kazanırım. Kendim ve dağınık olmaktan çıkarım. Okuduğum, bazen beni sıkan neredeyse görünmez bir elbise olmak yerine, dış dünyanın muhteşem ve önemli açıklığıdır, herkesi gören güneştir, durgun dünyaya gölgeler saçan aydır, denizde biten geniş topraklardır, tepeleri yeşilliklerde salınan koyu siyah ağaçlardır, çiftliklerdeki havuzların süregelen huzurudur, üzümlerle kaplanan, yollarıyla eğimli taraçalardır.
Reklam
Izdıraplı günlerin ve günahkar gecelerin parladığı beyaz tenli kederli kızlar ile her zaman emanet edecek sırları ve anlatacak şeyleri olan, hiç kimsenin bilmediği acılarla mutluluklara sahip kızlardan kaçtı.
Yaşamaya ne zaman vakit olacak ki? yaşamaya ne zaman vakit olacak ki?

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Annesi dışında onun dünyaya gelişini neredeyse kimse fark etmemiştir. Üstelik doğduktan sonra dünyadaki sürdürdüğü varlığını da ömrü boyunca çok daha az sayıda insan fark eder. Gelgelelim gerçek şu ki dünyadan yok olup gitse kimse fark etmeyecektir. Kimse onu sormaz, kimseye yasını tutmaz, hatta ölümünden memnuniyet duyacak kimse bile olmaz. Ne düşmanı ne arkadaşı vardır. Fakat tanıdığı çoktur. Belki de yalnızca kendi cenaze alayı yoldan geçen birinin dikkatini çeker, o da kimliği belirsiz kişiye hak ettiği saygıyı ilk defa başını önüne eğerek gösterirdi. Belki de daha meraklı bir başkası merhumun adını öğrenmek üzere cenaze alayının başına kadar bir koşup gelir öğrenci ya da hemen oracıkta unutur
Herkesi sevdikleri için iyi yürekli oldukları söylenir böylelerinin. Fakat özünde bu insanlar kimseyi sevmez. İyi yürekli olmaları ise aslında kötü olmamalarından kaynaklanır.
Reklam
Bu adamın başarısı herkesi sevebilmesindeydi. Kendilerine ne kötülük edilirse edilsin, yüreklerinde düşmanlık veya intikam duygusu uyandıramayacağımız bazı insanlar vardır. Böyle insanlara istediğinizi yapın, yine de kendini sevdirmek isterler.
Düşünmek için yürek gerekmez diye mi düşünüyorsunuz? Hayır, düşünce ancak sevgi ile serpilip gelişir. Düşkün insana elinizi uzatın ki ayağa kaldırın ya da ölürse öldüğünde acı acı ağlayın, ama hakaret etmeyin. Onu sevin. Onun içinde siz de varsınız, bunu unutmayın. Kendinize nasıl davranıyorsanız ona da öyle davranın.
Sen kulaklarına kadar batmışsın nazik arkadaşım, diye aklından geçirdi gözleriyle konuğunu uğurlayan Oblomov. Dünyanın geri kalanına karşı kör, sağır ve dilsiz kalacaksın. Basamakları hızla tırmanırsın. Zamanla işler büyür, rütbece yükselirsin. Hepimiz buna kariyer deriz! Kariyer için insanın çok az şeye ihtiyacı var. Zekâ, heves, duygu falan gereksiz. Lüks! Kendi hayatını yaşayıp gidersin, ama bu hayatın içini dolduracak hiçbir şeyin olmaz. Bu arada da 12'den 5'e dairede sabah 8'den 12'ye kadar da evde çalışırsın. Zavallı!
Sonra sırt üstü uzanıp böyle boş arzuları ile fikirleri olmadığı, aylaklık etmediği, huzurlu ve insanlık konulu koruyarak öylece yattığı için mutlu oldu.
Bir insanın yeri neresidir? İnsan kaç parçaya ayrılabilir? Her yere nasıl yetişebilir?
Reklam
Nedendir bilinmez çok dertliydi. Yüzüne sırasıyla dehşet, hüzün ve can sıkıntısı çöküyordu. İçten içe mücadele verdiği, mantığının henüz imdadına yetişmediği belliydi.
İbrahim alpaslan
@alpaslan33·Bir kitabı okumaya başladı
Oblomov
Oblomovİvan Gonçarov
9/10 · 39,2bin okunma
Masanın üstündeki boş ve dağınık kağıtlar, cephedeki cesetler gibi, birileri tarafından toplanmayı bekliyordu.
Kinyas ve Kayra
Kinyas ve KayraHakan Günday
8.5/10 · 26,9bin okunma
304 syf.
·
Puan vermedi
·
14 günde okudu
İçimizdeki Şeytan
İçimizdeki ŞeytanSabahattin Ali
8.3/10 · 171,4bin okunma
315 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.