Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.26
2002 yılının haziran ayında herşeyini bırakıp ABD'ye doktora yapmaya gelen Ömer Sipahioğlu'nun Boston'da geçirdiği iki yıl anlatılmıştır romanda. Başta amacı doktora yapmak olan Ömer daha sonraları ilgi alanları değişir ve hayatın karmaşasına kapılır. Kitap sadece Ömer'in hayatının anlatımıyla sınırlı kalmaz. Ev arkadaşları Fas'lı Amed, İspanyol Piyu. Piyu'nun bulimialı kız arkadaşı Alegre, Ömer'in aşık olduğu kadın Gail ve onun ev arkadaşı Debra Ellen Thompson. Her bir karakterin hayatla bir alıp veremediği vardır. Kimisi obsesif kompulsif bozukluğa sahip, kimisi güçlü bir karaktere sahip bir lezbiyen. Herbirinin hayatta bir yanlızlığı mevcut. Arafta kalmış hissediyorlar. Kitapta hareketli bir olay örgüsü mevcut değil ve sakin ilerliyor. Ama karakterlerin hayatlarına kendinizi kaptırdığınızda sıkılmıyorsunuz yani ben sıkılmadım. Kitabın sonunda ufak bir şaşırtmada sunmuş yazarımız aslında ben beğendim ve elif şafak'ın kalemini severlerede tavsiye ederim. Bu kitap Elif Şafak'ın ilk ingilizce yazdığı romanmış ve türkçeye Aslı Biçen tarafından çevrilmiş.
Daha başta “Dokuz sekizlik sevdaların sahibi ben; isimleri Meriç ve Tuna olan deniz gözlü çocukların diyarından, kömür gözlü Dicle ve Fırat’ların memleketine gidiyorum...” demiş yazar. Anlamışsınızdır bu harika cümlenin meramını.
Edebiyat, özellikle de gezi yazılarında uzun uzun tasvir yapmayı bırakalı çok oldu. Kelimelerden alınmış görev,
''Bu kent boşalacak!Gökyüzü uçaklara,kentyüzü namlulara kalacak!Bu kent boşalacak ve bizden başka kimse kalmayacak'' diyordu.
O Vuruldu,kent kaldı..
Böyle bitiriyor,Amed'in asi çocugu olan Karanfil Ümüt'den bahsederken.
Sevginin herkesten şikayetiyle başlayan yılmaz odabaşı,güçlü kalemiyle birçok ekolojik,nükleer tehtit,barış,savaş gibi birçok konuya deginmiş denemelerinde.
Ve son olarak ''Topragın başına gelen,O'nun çocuklarının da başına gelir''diyor.Birkez daha hak veriyorum yazara,Dün topragı kirletdiler,bu gün ise insanlıgı.Dün topraga aglamayanlar bu gün kendisine aglıyor...
Okumayı bitirdiğimde kitaba sarıldım. Yazdığı şiir nedeniyle türlü işkencelere maruz kaldığında hayata Leyla Erbil'e olan platonik aşkıyla tutunmuş Amed Arif. Bunları yansıttığı şiirleri ne kadar karanlık ve çaresiz görünse de aslında buram buram umut kokuyor. Öyle ki okuyucuya her şeye rağmen hayata tutunma isteği aşılıyor. Anadoluyu öğretiyor, sevmenin sizi hayata bağlayan gücünü gösteriyor ve en önemlisi acıya meydan okuyasınız geliyor.
"Öyle yıkma kendini,
Öyle mahzun, öyle garip...
Nerede olursan ol,
İçerde, dışarda, derste, sırada,
Yürü üstüne - üstüne,
Tükür yüzüne celladın,
Fırsatçının, fesatçının, hayının...
Dayan kitap ile
Dayan iş ile.
Tırnak ile, diş ile,
Umut ile, sevda ile, düş ile.
Dayan rüsva etme beni."
Hepimizin aşık oldugu bir şehir vardır içimizde Hele ki,uzaksa aşık oldugun şehir...
Hele ki,aşık olduğun şehir amed ise.
Ölümün,ihanetin,özlemin.korkunun,acının,haykırışlarını içinde barındırıyorsa bu şehir.
Acısıyla tatlısıyla gerçek yaşamın içindesindir.
Bu kitap baştan sona amed kokuyor iyisiyle-kötüsüyle...
