Kırık kaptan sızan su gibiyim. Ne kabıma dönebilirim ne de dönsem o kap tutar beni. Uyumak isteyip de uyuyamamak, telefon defterindeki adları tekrar tekrar okuyup anımsayamamak her gün aynı odada uyanıp duvarların sonu gelmez kıvrımlarına bakmak benim kaderim. Tanrı varsa (var mı?) her kuluyla ayrı bir kader oyun oynuyordur.