Kitapların, senin silahın; sınıfın bölüğündür. Savaş alanın bütün dünya, ufkun insanlığın uygarlığıdır.
~
Ne kadar büyük ve güçlü olursan ol hayatta bazen kendini korunmasız ve zavallı bir çocuk gibi hissedeceksin…
~
"Sokakta da saygılı davran; çünkü bir ulusun terbiyesi sokaktaki davranışlarından da anlaşılır. Sokakların, evlerin aynası olduğunu unutma."
Açıkça söylemek gerekirse kitaplığını kıskandım gerçekten.
"Bence kalbi buz gibi.İçindeki bir şey kırılmış.Sizler gibi,kızınız gibi sevemiyor.."
Sayfa 174Kitabı okudu
.. Eskiden olsa o sorardı.
Yorulmuş. 35 yıl işletmiş bakkalı.
"Artık emekli olacağım, sabah erken kalkamıyorum, gece geç saate kadar bakkali açık, tutamıyorrum. Yoruldum, çok yoruldum" dedi.
Kabul et, bensiz yürütemiyorsun. dedim.
Güldü.
"Kabul ediyorum. Gittin, beni yalnız bıraktın bu deli müşterilerle. dedi.
Ben başka bir şehirde yaşıyorum artık . Deftere yazdığım son maddeyi uyguladım. Okudum. Çok çalıştım. Okul birincisi olmadım ama üniversiteye gittim. Yazar oldum. Ağızları açık kaldı.
Bana zamanında "Kime çektin sen?" diyenler şimdi Aayynı ben!" diyorlar
Hi..." diyorum içimden. "Aynı sen!
Olanları unuttum mu sandınız? Unutmam..
Çocuklar asla unutmaz, büyüseler de unutmaz..
Çocuk kalbi affeder ama asla unutmaz!
Sayfa 200Kitabı okudu
