Vardapet ikide bir öksürerek çakmağını ve kavını çıkarıp bir çırayı tutuşturdu. Barut fıçılarına giden fitile doğru sürünerek ilerledi ve yaktı. Bir talih eseri, tam bu sırada öksürdüğü anda, yıllardır göğsünde duran taş ağzından fırlayıverdi. Onca yıldır sinesinde sakladığı bu taşı alan Vardapet, kıvılcımlar saçarak yanan fitilin ışığında, bunun fındık büyüklüğünde bir elmas olduğunu gördü. Yegâne ışık kaynağı olan fitilin ışık kaynağıyla birlikte sürünerek ilerleyip, yıllarca göğsünde taşıdığı bu hazineyi inceledi. Emin olmak için kuşağından bir ayna çıkarıp camı bile çizdi. Tahmini doğruydu: Su içinde 80.000 altın eden bir elmastı bu. Fitilin ateşi barut fıçılarına yaklaşana kadar elmastan gözlerini ayıramadı. Aklına İncil'den birtakım sözler geldi. Ateş, ana barut fıçısına tırmanırken bu değerli taşı son bir kez görmek için kıvılcımlara iyice yaklaştırdı. Fitilin ateşi fıçının deliğinden içeri girince bu hazinenin pırıltıları da kayboldu.
Sayfa 81
"Maniler halk kadınının fikir ve his oyalarıdır; çoğu el ve gergef işlerimiz kadar marifetli, sevimli, nazlı, ve orijinal eserlerdir; şiirlerdir. Az sözle çok şey anlatan, dört satırla göz önünde bir levha çizen, gönül âleminden haber veren manilerin değeri büyüktür. Bir misâl:
Gök güvercin olayım
Gergefine konayım
Avcı çeker vurursa
Dizlerinde öleyim
Manilerde kuşlar, çiçekler, yemişler, altın tas, gümüş kemer, sırmalı çevre, ipek kuşak, ibrişim püskül, dağ ve pınar başı, dumanlı dağlar, mor menekşe, penbe sümbül, söğüt dalı, gül yaprağı gibi güzel şeyler çokça tekrarlanarak şiire hoş bir ustalıkla rayiha, tat, ışık, cilâ, derinlik ve temizlik verilir.
Dil bakımından olduğu kadar hissilik cihetinden de hayran kaldığım manilerden
yarım bir misalle bahsi keseceğim. Daha güzelini ancak dahi şairler söylemiştir
Bülbül yuvada inler
Susar, kalbini dinler."
Sayfa 41 - İnkilâp KitapeviKitabı okudu
soğuk anların çarçabuk geçişinde
vahşi gözlerin suskunlukla
duvar örüyor etrafıma
kaçıyorum senden yol sapaklarında
kırları yıldız tozunda görebileyim diye
ışık pınarlarının suyunda yıkanayım diye
sıcak yaz günlerinin ebruli sisinde
eteğimi yabani zambaklarla doldurayım diye
köy evlerinin damından horoz seslerini duyayım diye
kaçıyorum senden
" Güneş doğmuştu. Altın renkli serin bir ışık yağmuru, örümcek ağlarının üzerine boşalmış, sabahleyin pırlanta sergisi gibi parlayan bu milyonlarca çiy tanesini sanki altın yuvarlakçıklara dönüştürmüştü. "
Sayfa 35Kitabı okudu
yürek bulmak ve gürültü yapmak
her şey renk hareket patlama ışık
yaşam güneşin pencerelerinde çiçekleniyor
ağzım da eriyen güneşin
olgunlaştım
ve yarısaydam düştüm sokağa
konuşuyorsun, ahbap
gözlerimi açmayı bilmiyor muyum?
altın ağız
söz konusu şiir
beş bucakta
1130.
526 — KÂRÛN: Mûsâ aleyhisselâmın ümmetinden ve akrabâsından idi. Ondan kimyâ öğrenerek, çok mal mülk sâhibi oldu. (Tevrât)ı pek iyi okurdu. Fakîr iken iyi huylu idi. Zengin olunca kibrli oldu. Emr olunan zekâtı vermedi. Mûsâ benimle zinâ etdi demesi için bir kadına iki kese altın verdi. Kadın, herkesin arasında, Allahdan korkarak doğruyu söyledi. Kârûn, bütün malı ile yere batdı. 64.
Sayfa 1126 - Hakikat KitabeviKitabı okudu
