Öte yandan hastanın depresif yakınmalarından sıkılmamak gerekir. Çünkü hekim, depresif hastanın dış dünyada ilişki kurabildiği, ona güven verici tek kişi olabilir.
Ölüm korkusu yaşayan insanlar inanılmaz yorulurlar. Fakat yorgunluktan çok, yaşadıkları duyguya korku derler. O iş öyle değil! Bir anda hâlsiz düşmene korkun değil, beynini zorlaman sebep olmuştur. Günde sekiz saat çalışan bir insanın, on altı saat çalıştığında yorulması gibi.
Çaresiz insan, beynini bilinen oranların üstünde bir yüzdeyle kullanır. Mesela çaresiz zamanlarda öyle yalanlar söyleriz ki şeytan bile maşallah der.
O hâlde; kendini normal zamanlarda da çaresiz hissedebilirsen, beynini sürekli yüksek oranda kullanırsın. Kısa bir zaman sonra söz konusu yüzdeye alışan beyin, sen özel bir çaba sarf etsen de etmesen de hızlı çalışır hâle gelir.
Kendini çaresiz hissedip zirveye çıkmak istiyorsan, her zaman tek çare olarak kendini gör. Birilerine güvenmek yerine, önce kendine güven. Bir karar vereceğin zaman elli insana danışıp kendine hiç danışmıyorsan sorun var demektir. Unutma! Çare sensin. O işi senden başkası çözemez. Haydi şimdi çözme de görelim.
Şimdi düşünüyorum da...
Doğduğumda kendi göbeğimi kendim kesmiş olmayı ne çok isterdim.
Bir ses -- Ne yani kimseye güvenmeyelim mi?
Ben bunu hiç söykemedim. Sadece dedim ki, "İnsanlara güven ya da güvenme ama; kesinlikle en çok kendine güven."