En iyisi hiçbir şey düşünmemek, hiçbir şey görmemek, yaşamıyor gibi yaşamaktı.
Sayfa 130Kitabı okuyor
CEHENNEM ÇİÇEĞİ - Alper CANIGÜZ
“Devinimin olduğu yerde ışık, ışığın olduğu yerde kaçınılmaz bir şekilde gölge vardır. Hayat ışıkla mümkünse de I, hayatın anlamı gölgelerde saklı durur. Zamanın ölü doğan çocuklarını görürsünüz karaltıların içinde.
Sözcükler, suskunluklar, şarkılar, ağıtlar, yeminler, ihanetler, kahkahalar, göz yaşları, sevinçler, hayal kırıklıkları ve yüzler. En çokta yüzler. Neden söz ettiğimi biliyorsunuz. Bütün aşklar küllenir. Bütün babalar ölür. Bütün hikayeler biter. Birinin yıkıntıların nöbetini tutması gerekir. İşte o yüzden biri hariç bütün çocuklar büyür. Gölgesini kaybeden insan, gölgenin kendisine dönüşür.”
"İnsan kendi kelinden ve çıbanından iğrenmez. İnsandaki kötü huylar da kelliğe ve çıbanlara benzer. Hâlbuki başka birinde, ondan bir parçacık kellik ve yara görse iğrenir, nefret eder."
Ona gerçek hikâyeler yazmak istediğimi söylüyorum, ama bir an geliyor, hikâye gerçekliği yüzünden katlanılmaz oluyor, bunun üzerine hikâyeyi değiştirmek zorunda kalıyorum. Kendi hikâyemi anlatmak istediğimi söylüyorum ona, ama yapamıyorum, cesaretim yok, hikâyem çok canımı acıtıyor. Bunun üzerine her şeyi güzelleştiriyorum, olayları oldukları gibi değil, olmasını istediğim gibi anlatıyorum.
Sayfa 267Kitabı okudu
Vakit mutlu hikâyeler için çok geç.
Sayfa 173Kitabı okudu
“Ama olsun istiyorum, küçük ve iyi şeyler olsun. Hatta daha iyisi, dünyayı saran ve yalnızlık bulutunu bir yerlerinden Delecek neşeli ve komik şeyler olsun. Ama olmuyor, dünya neşeli ve komik şeylerle dolu değil. Bu yüzden küçük küçük hikayeler anlatarak dünyayı yığınla renkli camdan oluşmuş sonsuz bir mozaikmiş gibi göstermeye çalışıyorum.”
Sayfa 355 - Can yayınlarıKitabı okuyor
