Yüzünü çöle çevirip, kederlenmeden , kendi kendi kendine son saatlerini yaşayıp yaşandığını sordu, unutulmuş kayaların huzur dolu vakarının izlerini mi taşıyacaktı bu saatler, yoksa son bir çatışmanın kudurganca öfkesini mi?
Kalıcı bir iktidar, ancak kendini ağırdan satıp, başarısızlıkların sorumluluğunu budalaların sırtına yükleyerek sağlanırdı.
Şimdi onun da yanında olmasını ve serseriliğin son bulduğu şu anı onunla paylaşmayı isterdi. Tek laf etmeden , bakışları, bir anlık mahvedici, kızıl ufuklara dalıp giderek aynı ateşle beslenirdi.
"Yalnız kendine güven. Ne erkek kardeşin, ne kız kardeşin olacak. Kime iyilik etmişsen o sana daha çok ihanet edecek. Zengin olması için yardım ettiğin fakir seni sırtından bıçaklayacak. Elini uzattığın kimse senin aleyhinde komplolar kuracak. Yakınlarından ve astlarından daima kuşku duy, yalnız kendine güven. Felaket günü gelip çattığında sana hiç kimse yardım etmeyecek."
"Birçok konuda iştahımı kaybettim. Belki de bu, bilgeliğin başlangıcıdır, kim bilir?"
Sayfa 101 - Remzi KitabeviKitabı okudu
"Yaşam bizim arzularımıza uymaz."
Sayfa 148 - Remzi KitabeviKitabı okudu
