Bir zamanlar İttihatçılar varmış, İttihatçılar diye bir parti bunlar. Eskiden, daha Birinci Dünya Savaşı patlamazdan önce... Bu ittihatçıların kurduğu hükümet iş başında. O zamanlar İttihatçıların Musa Kâzım Efendi denilir bir şeyhülislamları varmış. Bu Şeyhülislam Musa Kâzım Efendi'nin taşrada yaşar bir dostu varmış, bu dostunun da çocukları çok,
Bir Hatıra
Çocukken yatağımdan her kalkışımda, yerdeki yastık ve minderleri görüp, annemin dağınıklığından dolayı söylenip dururdum.
Büyüdüm, evlendim ve nur topu gibi bir erkek çocuk sahibi oldum.
Oğlum da bana benzemiş olmalı ki, geceleri kıpır kıpır dönüp, ikide birde yataktan düşüyor.
Ve şimdi ben, rahmetli anacığıma fatihalar okuyarak, yavrumun düşebileceği yerlere minderler seriyorum.
4: 3 Ben bir çocukken babamın evinde, annemin körpecik tek yavrusuyken,
4: 4 Babam bana şunu öğretti: "Söylediklerime yürekten sarıl, Buyruklarımı yerine getir ki yaşayasın.”
4: 5 Bilgeliği ve aklı sahiplen, söylediklerimi unutma, onlardan sapma.
4: 6 Bilgelikten ayrılma, o seni korur. Sev onu, seni gözetir.
4: 7 Bilgeliğe ilk adım onu sahiplenmektir. bütün servetine mal olsa da akla sahip çık.
4: 8 Onu el üstünde tut, o da seni yüceltecek, ona sarılırsan seni onurlandıracak.
4: 9 Başına zarif bir çelenk, görkemli bir taç giydirecektir.
4: 10 Dinle oğlum, sözlerimi benimse ki, uzasın ömrün.
(Özdeyişler-Proverbs)
Ketuvimdedir.Kitabı okudu
Daha küçüçük bir çocukken, ona dövüşmesini ben öğretmiştim.
“Bak oğlum, yumruğunu vururken kolundan değil, belini döndürüp omuzundan yükleneceksin. Yani, bütün bedeninin ağırlığını yumruğunda toplayacaksın.”
“Ama baba, ben kimseye vurmak istemiyorum ki… Dövüşmeyi de hiç sevmiyorum.”
“Peki, seni dövmeye kalktıkları zaman ne yapıyorsun?”
“Kaçıyorum!.. Böylece kimsenin canı yanmıyor.”
Bazı Köfteler
İşin güzeli, burnuna kızarmış köfte kokuları geliyordu. Ne severdim çocukken köfte yemeyi. Çocukken duyulan mutluluğun kesinlikle köftelerle bir ilgisi vardı.
... Sonunda tavanın kapağı açıldı. Birbirinden güzel köfteler narince çıktılar ortaya. Hepsi cızırdamaya devam ediyor, sanki coşkumu paylaşıyorlardı.Ne zamandır yemediğimdendi belki ama köfteler için rahatlıkla birini öldürebilirdim.
Birden köfteleri saymak geldi aklıma;Tavada tam altı köfte vardı. "Eh" dedim içimden, "her birimize ikişer köfte düşüyor."
Ben bunu içimden söylediğimi zannederken... "Köfteler Mucize'nin oğlum.Anası bıraktıydı sabah onun yemeğini."
Sayfa 85Kitabı okudu
Çok sevdiğim babaannem vardı 107 yaşında vefat etti ben çoçukken hep şu sözü söylerdi oğlum derdi yolu doğru olanın yükü ağır olur derdi bakıyordum da neden hep iyi insanların yükü ağır oluyor anlamıyorum..
