04.04
“Çocuklarım, babanızın uyarılarına kulak verin. Dikkat edin ki anlayışlı olasınız. Çünkü size iyi ders veriyorum, Ayrılmayın öğrettiğimden. Ben bir çocukken babamın evinde, Annemin körpecik tek yavrusuyken, Babam bana şunu öğretti: “Söylediklerime yürekten sarıl, Buyruklarımı yerine getir ki yaşayasın. Bilgeliği ve aklı sahiplen, Söylediklerimi
"Çocukken annemle, yağmurlu kış günlerinde pencerenin önünde babamı beklerken, buharlanmış cama birbirimizin ismini yazardık. Ben annemin adını yazardım, annem de benimkini yazar; üstelik kalp içine alırdı. Bu kez babamın adını yazar, onu da kalp içine almasını isterdim. Annem beni kırmaz, fakat babamın adını kare içine alırdı. "Ama anne bu nasıl kalp?" dediğimde, "Bu, babanın kalbi oğlum. Onunki böyle" derdi. "
Yitik ÜlkeKitabı okudu
SOKAKTA BİR DELİ!
Pencerenin önünden seslendim:
—Holmes!...
O sabah sokağı seyrederek vakit geçiriyordum. Cevap alamayınca yine seslendim:
—Holmes!.
—Ne var?
—Sokakta deli var.
—Tımarhaneye mi götürüyorlar?
—Hayır, başıboş dolaşıyor...yürekler acısı bir manzara... adamcağızı ne diye sokağa bırakmışlar?
Günah…
Dostum gerindi, tembel
Çocukken yatağımdan her kalkışımda ,yerdeki yastık ve minderleri görüp,annemin dağınıklığından dolayı söylenip dururdum.
Büyüdüm,evlendim ve nur topu gibi bir erkek çocuğu sahibi oldum.Oğlum da bana benzemiş olacak ki geceleri kıpır kıpır dönüp ikide bir yataktan düşüyor.
Ve şimdi ben , rahmetli anacığıma fatihalar okuyarak düşebileceği yerlere minderler seriyorum
Sayfa 83 - Cüneyd SUVAİKitabı okudu
25. Dakika : Kağıt
"Nurullah... Oğlum Nurullah...
23 yaşında evlendik ananla. Sen doğduğunda otuzumdaydım. Önce abin Ziya geldi. Bizim buralar böyledir. Bir oğlan yetmez. Hatta bir evlat da yetmez. Abin ilkokula başladığında sen düştün ananın rahmine. Babamın oğluyken, birden oğullarımın babası oluverdim.
Elimde ne varsa size harcadım oğlum.
Hastalığını
Sayfa 51 - 52 - 53Kitabı okudu
Çok sevdiğim babaannem vardı 107 yaşında vefat etti ben çoçukken hep şu sözü söylerdi oğlum derdi yolu doğru olanın yükü ağır olur derdi bakıyordum da neden hep iyi insanların yükü ağır oluyor anlamıyorum..
