Hayatının bütün bu izleri sanki ona sarılmış şöyle diyordu: "Hayır, bizi bırakıp gitmeyeceksin, başka birisi olmayacaksın, nasılsan öyle kalacaksın: Kuşkularınla, kendinden sonsuz hoşnutsuzluğunla, sonuçsuz kalan kendini düzeltme denemelerinle, yaşadığın düşüşlerle ve senin için olanaksız, sana nasip olmayacak sonsuz bir mutluluk beklentisiyle."
Sayfa 124Kitabı okuyor
- Canının sıkıldığı oldu mu hiç, Antoniç?
- Ne sıkıntısı?
- Benim bazen içim öyle sıkılır, öyle sıkılır ki, ne yapacağımı bilemem.
...
Kimlerle gidiyoruz Sibirya'ya? Mutlulukları için buralara sürüldüğümüz insanlarla. Oysa hiç tanımıyoruz onları. Tanımak da istemiyoruz. Üstelik nefret ediyorlar bizden. Düşman sayıyorlar bizi. Asıl korkunç olan bu işte.
Sayfa 484Kitabı okuyor
İnsanın en önemli özelliği olan birbirini sevme ve birbirine acıma duygusundan yoksun insanlar görmek korkunç bir şey.
Sayfa 502Kitabı okuyor
ve kalbimi bilgeliği ve delilikle aptallığı anlamaya adadım,bunun da ruhu çürüttüğünü keşfettim çünkü bilgelik kederi getirir ve bilgisini artıran kişi acısını da arttırır
Sayfa 51Kitabı okuyor
Herkesten çok güldü. Belli ki acı çekiyor.
