İman eden, Allah’a kul olur; imanın tadına varan, Allah’a Hz. İbrahim (as) gibi Halîl, Efendimiz (sas) Habîb olur. İman eden, Allah’ın kendisinden istediği bazı emir ve nehiyleri tekellüf/sorumluluk olarak görür. İmanın tadına varan, her emri ve nehyi kendisini Rabbine yaklaştıran en büyük vesile olarak görür.