"Her kadın Hacer'dir. Fark yürüyüşte.."
Aşkı Sevgiliden gelen her şeye teslim olup sükun etmekte buldum. Zira konuşmak itirazdi, susmak ise teslimiyet...
Kitapta hikayeleştirilerek, Hz. İsmail'in annesi Hacer validemizin Hz. İbrahim'in eşi Sare' nin kıskançlığı yüzünden merhametsizce, kucağında bebeğiyle yollara revan oluşunu ve teslimiyetinin sonucunun, yolun sonunun asırlar sonrasına uzanan kutlu sırlar olduğu anlatılıyor.
Resulüllah Efendimiz buyururlar ki, "Ben atam İbrahim’in duası, İsa’nın müjdesi, annemin rüyasıyım.."
Bu duanın sonucu için bu yolculuk yapılmalıydı.
Yazanın kaleminden dökülenler o kadar yüreğinize dokunuyor ki Hacer'le birlikte siz de yürüyorsunuz o yolları.Yaşadığı duyguları siz de yaşıyor yolun sonunda sizde susuyorsunuz.
Mısır'da Firavunun sarayından çıkışıyla başlıyan yolculuk ileride kutlu mekanlar olacak ve oraya giden her Müslümanın Hacer validemizi taklit edeceği, anacağı Mekke'de bitiyordu. Bu yolculukta Hz. İbrahim'e konuşmak yasaktı Konuşmadan yol bitermiydi hiç. 'Rabbiyle çok konuşan insanlarla az konuşur' dedi Hacer validemiz ve Rabbiyle konuşmaya başladı. Hacerin yolculuğu dıştan iç yolculuğa dönmüştü. Nefsi duygularını törpülemiş, çöle fırlatıp atıvermişti. Hadiselere farklı bakmaya başlamıştı. Kıskanılmaya, terk edilmişliğe, yalnızlığa, acziyetine.. Her hadisenin sahibi, yaşatanı ve bir hikmeti vardı.
"Nefisten kalbe, kalpten nefise say ettim.Döktüm tüm çakıl taşlarımı..."
Size kendinizi okutan ve duygu yoğunluğu çok fazla olan bu kitapla ilgili çok şey söylenebilir. Ancak en güzeli sükun etmek ve okumak.
Yüreğinize sağlık 
Nuriye Çeleğen