Kitapta 12 bölüm yer alıyor. Bu bölümlerin ilk onunda travma yaşayan çocukların öyküleri bulunmakta. Öykülerde hikâye başlığına ismini veren çocuğun travma öyküsü ana anlatım konusu olurken, bunun yanı sıra bazı öykülerde benzer travmatik olaylar yaşayan başka çocukların kısa hikâyelerine de yer veriliyor.
Son iki bölümde ise kitabın mimarı olan çocuk psikiyatristi Dr. Bruce Perry’nin toplumsal yanlışlara ve travmatik öykülerin tedavisine ilişkin uygulanan eksik/hatalı yaklaşımlara dair eleştirilerine ve bu yanlışlıkların giderilmesine yönelik önerilerine yer verilmekte.
Kitabın dili oldukça akıcıydı, ancak bilgileri sindire sindire özümsemek için okumalarımı geniş bir zaman aralığına yayarak yaptım. Kitapta altını çizdiğim oldukça fazla yer oldu. Travma geçmişine sahip çocukların öyküleri çoğu yerde gözlerimi doldurdu, bazı yerlerde de gülümsetti beni.
Kitaptan edinilebilecek çıkarımlar sadece travma yaşamış olan çocukların hikâyelerini öğrenmekten ibaret değil.Çocuklara nasıl yaklaşılması/yaklaşılmaması gerektiğine dair birçok fikir edindim. Çocukları dinlemenin, onları anlamanın, onlara bazen yetişkin, bazen arkadaş, bazen koruyucu gibi davranmanın, empatinin önemini gördüm.
Ebeveynlere, ailelere, eğitimcilere, antrenörlere, kısacası çocuklarla etkileşim halinde olan herkese bu kitabı okumalarını tavsiye ederim. Çünkü sağlam, güçlü ve sağlıklı toplumların geleceği, ruhsal ve fiziksel açıdan sağlıklı çocuklar yetiştirilmesinden geçiyor.
