Sahaf Mendel, hiç şahit olmadığım kadar tutkulu bir okur, benim bu denli olamayacağım kadar güçlü bir kitap sever. Öyle ki başını eğip gözlerini satırlarla buluşturduğu anda sanki ayin yapar gibi kendinden geçiyor ve kendisiyle okuduğu satırlar dışında tüm dünya yok oluyor.
Çok etkilendiğim karakterlerden biriydi Zweig’ın kahramanı Mendel. Onun için okumak var olabilmenin tek yoluydu ve kendisini sadece kitaplarla birlikte iken yaşıyor hissediyordu. Okurken çevresinde olup biten hiçbir şeyin farkına varamayan ve okuduğu her kelimeyi hafızasına kazıyan üstün bir yeteneği vardı;odaklanma. Bu güçlü odaklanma ve kuvvetli hafızası sayesinde ayaklı kütüphane gibiydi.
Kitaplarla yaşayan bu adamın ne dünyada patlak veren savaştan haberi vardı ne de ekonomik zorluklardan. 1. Dünya Savaşı Viyana’sında Sahaf Mendel’in kitaptan dünyasının dışında yozlaşmış bir dünya vardı ve Mendel onu bekleyen kötü olaylara istemeden adımını atmıştı…
Kitapta Sahaf Mendel dışında iki etkili öykü daha vardı. Bir Zweig klasiği ve müthiş betimlemeler. Zweig sevgim malum️
Tavsiyemdir, okuyun okutun lütfen